Mevrouw Chi Yan van de stad Tonghua, in de provincie Jilin, was een zeer gezond persoon voordat zij werd vervolgd. Doch onder de heerschappij van de Chinese communistische partij werd zij zo onderworpen aan een wrede behandeling op mentaal, fysiek en financieel gebied waardoor zij een ongeneeslijke ziekte kreeg. De wachters van het arbeidskamp vertraagden opzettelijk haar behandeling en nu is haar gezondheid verslechterd.

Mej. Chi Yan, 53 jaar oud, was oorspronkelijk een lerares op de basisschool van de stad Tonghua. Zij begon Falun Gong in 1995  te beoefenen en bereikte grote verbeteringen van lichaam en geest. De ziekten die haar vele jaren lijden hadden gebracht, zoals neuroses, hartkwaal en artritis, verdwenen allen en haar prikkelbare temperament veranderde ook volledig. Falun Gong gaf haar een nieuw leven.

Nochtans, begon de Chinese Communistische Partij (CCP) Falun Gong in Juli 1999 onrechtvaardig te vervolgen. In Juli 2000, ging Mej. Chi naar Beijing en ging in beroep tegen de vervolging van Falun Gong. Zij werd gearresteerd en gestuurd naar het Heizuizi vrouwenwerkkamp in de stad Changchun door ambtenaren van het politieke veiligheidsstation van het Donchang politie departement in Tonghua. Zij werd veroordeeld tot één jaar dwangarbeid in een werkkamp. Het personeel in het arbeidskamp dwong haar hersenspoel behandelingen te ondergaan. Zij martelden haar met elektrische knuppels, dwongen haar ook om harde arbeid te verrichten en martelden haar mentaal zo brutaal in een poging om haar te dwingen haar geloof op te geven.

Op eén dag, ontdekte Chi Yan plotseling een verdikking in haar borst. Het stuk werd later gediagnostiseerd als borstkanker. Het cultiveren van Falun Gong had haar gezondheid en geluk gegeven. Nochtans, nam dergelijk intens misbruik zijn tol op haar lichaam en geest tot zij definitief kanker ontwikkelde.

In 2001, arresteerde het personeel van de politieafdeling in de Provincie Jilin haar opnieuw vlak nadat het signaal van de StadsTV van Changchun was afgetapt waarbij video's getoond werden die de vervolging blootstelden in de uitzending op 5 Maart. De politie maakte haar vast op een ijzeren stoel en martelde haar terwijl ze haar ondervroegen. De politie gebruikte vier elektrische stokken met een hoog voltage en  gebruikten deze gelijktijdig voor langere periodes. Zij goten water op haar, doorweekten haar, en schokten haar met de elektrische stokken met hoog voltage. De intense blauwe vonken van hoog elektrische voltage veroorzaakten stuiptrekkingen en beroertes. De bewakers schokten haar benen, onderarmen, ogen, binnen inde mond, hals, en de borsten voor een lange tijd en de ondervragingsruimte werd gevuld met de geur van verbrand vlees. Toen zij de wacht vertelde dat er een tumor in haar borst was, zei de wacht, "ik zal dan de tumor schokken". Meedogenloos begon hij haar toen te schokken. Na verscheidene dagen van marteling, had  Chi Yan wonden helemaal over haar lichaam. Wonden die laag op laag waren ontstaan door de elektrische schokken waren onder haar onderarmen en werden zeer hard. Haar borst zwol zo op dat het degenen die het zagen angst aanjoeg, en haar hals zwol zo groot als haar gezicht met bloederige blaren. Over haar gehele benen zaten dichte wonden. Haar tanden raakten los, en haar mond zwol helemaal op. Haar handen waren vreselijk gezwollen van de handboeien om, en zij verloor het gevoel in haar vingers. Het duurde 6 maanden eer ze weer gevoel in haar twee pinken kreeg. Toen zij terug naar het detentiecentrum werd gestuurd, werden verschillende mensen in de cel bang van haar conditie en moesten ze allen huilen.

In Mei 2001, werd  Chi Yan gestuurd naar een arbeidskamp. Het zesde hoofd van het productieteam, Li Tong, wist dat zij een tumor in haar borst had, maar hij stond haar niet toe om een arts buiten het kamp te zien en stelde het vaker uit om haar door een arts te laten zien. Op dat ogenblik, had Chi Yan grote verdikkingen onder de onderarmen en zij kon niet goed slapen. Zij was uitgemergeld, maar werd nog gedwongen om harde arbeid te doen. Tot november liet het arbeidskamp haar niet naar het buitenziekenhuis gaan. Toen zij naar het provinciale kankerziekenhuis werd gebracht zei de arts na het onderzoek, "het is te laat om om het even wat te doen." Daarna begon het personeel van het arbeidskamp haar borg bij elkaar te krijgen voor de medische behandeling. Bovengenoemd teamhoofd Li Tong zei tegen anderen "zij zal het waarschijnlijk maar voor een paar dagen uit houden."

Nadat  Chi Yan naar huis ging, kon ze niet werken vanwege ze ziekte. In 2005, hield het personeel van het Dongchang District 610 kantoor in de stad Tonghua hersenspoelsessies. De hoofden van de school en de Dienst van Onderwijs zochten haar overal en probeerden haar over te halen om naar de hersenspoelsessies te gaan. Zij bedreigden haar en zeiden dat als zij weigerde te gaan zij haar salaris zouden stoppen. Omdat Mej. Chi weigerde om naar de hersenspoelsessies te gaan werd in november 2005 door het bureau van onderwijs haar salaris gestopt waarbij verkeerd werd beweerd dat ze haar werk vrijwillig had gestopt.



Bron: http://clearharmony.net/articles/200803/43451.html


Noot

1. De Stoel van het ijzer: De "stoel van het ijzer wordt" gemaakt van ijzerpijpen. De slachtoffers worden vastgebonden op de ijzeren stoel met beide arme en  benen voor een lange tijdsperiode worden vastgebonden, zie illustratie bij http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2002/1/9/17577.html
2. "Bureau 610" is een agentschap dat specifiek wordt gecreeerd om Falun Gong, met absolute macht over elk niveau van beleid in de Partij en alle andere politieke en gerechtelijke systemen te vervolgen. Chinese versie beschikbaar bij http://minghui.org/mh/articles/2008/2/21/172860.html