Sinds juli 1999 zijn er talloze Falun Gong beoefenaars gevangen genomen, opgesloten en gefolterd door de Chinese Communistische Partij (CCP). De wrede behandeling waaraan Falun Gong beoefenaars worden blootgesteld is niet een op zichzelf staand of toevallig verschijnsel, maar wordt van hogere hand aangemoedigd.
In dit artikel worden instanties en personen genoemd die zijn beloond voor hun actieve deelname aan de vervolging van Falun Gong. Dit is een systematische schending van de mensenrechten die door de CCP is geïnitieerd door middel van een nationaal vervolgingsbeleid.
Dwangarbeidskamp Masanjia
Het inmiddels opgeheven dwangarbeidskamp Masanjia was een beruchte faciliteit in de provincie Liaoning waar beoefenaars van Falun Gong werden mishandeld en gefolterd vanwege hun geloof. Het werd door het Centrale Organisatiedepartement en zes andere centrale instanties erkend als een “ervaren groep in de nationale strijd tegen Falun Gong.” Zij ontving ook een “Collectieve eersteklas onderscheiding” van het Ministerie van Justitie.
De vrouwenafdeling werd erkend als de “Burgerlijke Voorbeeldseenheid voor Vrouwen” in de stad Shenyang, de “Gevorderde strijdgroep op nationaal en provinciaal niveau in de landelijke strijd tegen Falun Gong”, de “Vrouwen vlag eenheid”, en de “Gevorderde groep” in het nationale rechtssysteem. Het provinciale justitiebureau gaf het een “Collectieve tweedeklas onderscheiding”. Su Jing, directeur van de vrouwenafdeling, ontving ook de volgende onderscheidingen: “Uitmuntend opvoeder” van het Ministerie van Justitie, de provinciale “Vlaggendrager voor vrouwen”, de “Deugdelijke politieagent in het provinciale rechtssysteem” en “Uitstekende agent” in de provincie Liaoning.
Ambtenaren verklaarden dat de missie van het kamp was om beoefenaars te dwingen hun geloof af te zweren: “Iedereen moet ‘getransformeerd’ worden - of je het er nu mee eens bent of niet”. Alle activiteiten werden met dat doel ondernomen, wat leidde tot de ontwikkeling en toepassing van ongeveer 100 martelmethoden.
De folteringen waaraan de Falun Gong beoefenaars in het kamp werden onderworpen, waren onder meer: gedwongen te staan of te hurken voor langdurige periodes, uitgestrekt worden in een gespreide arendspositie, schokken met elektrische wapenstokken, slagen in het gezicht, schoppen, tegen de muur geslagen worden, en in elkaar geslagen worden. Sommigen kregen ook dwangvoeding, werden onthouden van slaap, mochten niet naar het toilet, mochten geen familie bezoek ontvangen, werden onderworpen aan hersenspoeling en kregen onder dwang onbekende drugs toegediend.
Vrouwelijke beoefenaars werden in mannencellen geduwd om daar groepsverkrachting te ondergaan. Mevrouw Zou Guirong werd overgeplaatst naar verschillende plekken in het werkkamp, waar zij onder meer in een mannen cel werd gegooid voor groepsverkrachting. Negen vrouwelijke beoefenaars werden in mannencellen gezet en mishandeld. Een ongehuwd meisje dat werd verkracht raakte zwanger en ontwikkelde later een geestelijke stoornis.
Als gevolg van hersenspoeling en psychiatrische mishandeling raakten 60 beoefenaars geestelijk gestoord.
De folteringen kostten ook het leven aan bijna 40 beoefenaars. Mevrouw Gao Rongrong werd verminkt en stierf later. Mevrouw Wang Yunjie kreeg elektrische schokken, haar borst begon te zweren en ze stierf later. Mevrouw Li Baojie kreeg op een wrede wijze dwangvoeding toegediend en stierf later. Mevrouw Qin Qingfang werd doodgeslagen. Mr. Zhao Fei werd ernstig gefolterd en stierf later aan bloedkanker. Mevrouw Tian Shaoyan werd langdurig uitgestrekt in een gespreide adelaarspositie en stierf.
Dwangarbeidskamp Gaoyang
Vanwege de hoge snelheid waarmee Falun Gong beoefenaars “getransformeerd” werden (gedwongen werden hun geloof op te geven), ontving het nu opgeheven dwangarbeiderskamp Gaoyang in de provincie Hebei een “Collectieve eersteklas onderscheiding” van het Ministerie van Justitie. De lokale bevolking noemde het werkkamp vaak “de hel”.
In de periode dat voormalig directeur Wang Peiyi en onderdirecteur Wu Shiwang in functie waren, was het folteren van beoefenaars bijzonder berucht. De inrichting had meer dan 100 elektrische wapenstokken en meer dan 50 soorten martelingen. Er was een geheime folterkamer op de tweede verdieping die bekend stond als het “Duivelshuis” met geluidsdichte muren. Maar beoefenaars werden ook op andere plaatsen gefolterd, van kantoor- of dienstlokalen tot magazijnen, moestuinen of landbouwvelden.
Mishandeling vond ook 's nachts plaats, vooral bij vrouwelijke Falun Gong beoefenaars. Bewakers sleepten hen in een “gevangenis binnenin een gevangenis”, duwden hen in een “grafkelder”, of verbonden hen met een elektrocutieplaat. De elektrische schokken konden pijnlijker zijn dan sterven. Minstens 7 beoefenaars stierven in het werkkamp, en 4 raakten geestelijk gestoord. Talloze beoefenaars raakten gewond en gehandicapt in het dwangarbeidskamp Gaoyang.
Voor het actief vervolgen van beoefenaars kreeg Wang talrijke onderscheidingen.
Gevangenis in Jinzhou
De gevangenis in Jinzhou valt onder de Administratie van het Lianoning Provinciaal Bureau. De gevangenis herbergt vaak Falun Gong beoefenaars die tot meer dan 10 jaar gevangenisstraf zijn veroordeeld. Omdat de functionarissen van de gevangenis de vervolging van Falun Gong actief uitvoeren, heeft de gevangenis erkenning gekregen op provinciaal en nationaal niveau. In 2008 werd de gevangenis door het Ministerie van Justitie geprezen als een modelgevangenis voor het hele land. Op 22 juli 2013 ontving de gevangenis opnieuw een Collectieve eersteklas onderscheiding van het Ministerie van Justitie.
Volgens informatie van Minghui.org hebben verschillende Falun Gong beoefenaars hun leven verloren door foltering in die gevangenis, onder andere: Zhang Litian, Cui Zhilin, Xin Minduo en anderen. Tientallen beoefenaars raakten gewond of invalide in de gevangenis. Bijna 100 officieren en bewakers hebben deelgenomen aan de folteringen en het drama duurt voort aangezien veel beoefenaars daar nog steeds worden vastgehouden.
Achter de onderscheidingen van het Ministerie van Openbare Veiligheid
Zoals hierboven vermeld, werden vele nationale onderscheidingen toegekend aan beambten die misbruik maakten van hun macht en onschuldige mensen martelden en doodden. De “Collectieve eersteklas onderscheiding” van het Ministerie van Openbare Veiligheid is een andere van zulke onderscheidingen.
He Yan was sinds juni 2010 directeur van de Nr. 1 gevangenis in Wuhan in de provincie Hubei. Binnen vijf maanden werden daar minstens 10 Falun Gong beoefenaars gedetineerd. Wegens haar actieve deelname aan de vervolging van Falun Gong kreeg zij van het Ministerie van Openbare Veiligheid een “Collectieve eersteklas onderscheiding”.
De Nr. 1 gevangenis in Shenyang is een andere ontvanger van de “Collectieve eersteklas onderscheiding.” Het detentiecentrum vervolgde meedogenloos Falun Gong beoefenaars. Mevrouw Wang Hong werd geschokt met elektrische wapenstokken, verbrand met kokend water en er werd een waterfles in haar vagina ingebracht. Mevrouw Song Caihong werd gemarteld op een tijgerbank, geslagen terwijl ze bedekt was met een deken en onder dwang geïnjecteerd met onbekende drugs. Mevrouw Ma Xiaolian werd lange tijd op haar rug geboeid, dwangmatig gevoed met sterk geconcentreerd zout water en met onbekende drugs geïnjecteerd. Mevrouw Hu Ying werd dwangmatig gevoed, geslagen en haar haren werden er uitgetrokken. Mevrouw Wen Yingxin stierf door foltering negen dagen na haar arrestatie.
Veel andere Falun Gong beoefenaars werden ook mishandeld in die gevangenis. Mevrouw Liu Zhi werd geslagen, kreeg elektrische schokken, werd vastgebonden aan metalen ringen op de vloer, haar benen werden afgekneld met boeien, en ze kreeg gedwongen onbekende drugs toegediend. Mevrouw Du Yuhong werd uitgekleed, geslagen en onder dwang gevoed. Mevrouw Niu Gufang werd achter haar rug geboeid en gedwongen gevoed. Mevrouw Zhao Shuyun werd geslagen, met elektrische wapenstokken geschokt, aan een metalen bed vastgeketend, onder dwang met onbekende drugs geïnjecteerd en onder dwang gevoed. Mevrouw Xing Anmei werd geslagen, geboeid aan metalen ringen op de vloer en onder dwang drugs toegediend totdat zij een geestelijke stoornis ontwikkelde.
Het Changchun Politie Departement ontving ook een “Collectieve eersteklas onderscheiding”. Nadat de politie van Changchun in de provincie Jilin meneer Yang Guang in november 2000 arresteerde, ondervroegen en folterden zij hem om beurten. Dit omvatte het langdurig schokken met elektrische wapenstokken, hem vastbinden op een tijgerbank, slaan met een metalen staaf, en hem op zijn rug boeien en ophangen terwijl zij hem sloegen. Dit duurde soms meer dan 30 tot 40 uur zonder slaap. Ze bedekten ook meneer Yang's hoofd met een plastic zak en hij kreeg dwangvoeding met alcohol.
Om hogere ambtenaren een plezier te doen, folterde de politie Yang net zolang totdat hij “bekende” dat hij instructies had gekregen van Falun Gong beoefenaars in Peking en de V.S. om activiteiten te organiseren. Toen dit eenmaal was voorgelegd aan Luo en het Ministerie van Openbare Veiligheid, kreeg het politiedepartement van Changchun een “Collectieve eersteklas onderscheiding”.
Yang werd in mei 2002 veroordeeld tot 15 jaar en naar de gevangenis van Jilin gestuurd. Tegen die tijd was hij al verlamd geraakt en kon hij niet meer voor zichzelf zorgen. Maar de mishandeling ging door tot hij in augustus 2008 overleed. Om hun misdaden te verdoezelen, hebben ambtenaren Yang's lichaam zonder toestemming van zijn familie gecremeerd.
Oorspronkelijk artikel
https://en.minghui.org/html/articles/2021/3/22/191516.html
