Gao Zhisheng wordt geprezen als “het geweten van alle Chinese advocaten”. In 2001 rangschikte het Chinese Ministerie van Justitie hem in de top 10 van advocaten in China. Hij heeft een reputatie verworven als moedige voorvechter van mensenrechten en is één van slechts een handjevol advocaten in China die mensen verdedigt die vervolgd worden omwille van hun geloofsovertuigingen. Hij schreef twee brieven aan president Hu Jintao waarin hij zijn uitvoerig onderzoek beschrijft en oproept te stoppen met het vervolgen van mensen die in vrijheid geloven. Vanaf dat moment werden Gao en zijn gezin 24 uur per dag in de gaten gehouden door hordes politieagenten. Hij werd bedreigd, en zijn advocatenkantoor werd op onwettige wijze gesloten. Hier volgt een uittreksel uit Gao's derde brief.

Eind vorig jaar publiceerde Gao een verklaring (Celebrated Chinese Lawyer Quits Chinese Communist Party (Engels)), waarin hij aangaf zich terug te trekken uit de Chinese Communistische Partij (CCP), een daad die veel moed vereist. In die verklaring spreekt hij over het onderzoek dat hij had ingesteld naar de vervolging van Falun Gong beoefenaars door de CCP, over het feit dat hij erachter kwam dat de CCP “onze goedmoedige burgers [red. Falun Gong beoefenaars] onbeschrijfelijk geweld had aangedaan” en over het feit hoe hij de 12 dagen die hij had doorgebracht met het interviewen van Falun Gong beoefenaars als een “schokkerende ervaring” voor zijn ziel had ervaren. In de hierop volgende open brief aan China’s president en CCP hoofd Hu Jintao en China’s premier Wen Jiabao beschrijft Gao de details van zijn onderzoek en de conclusies die hij trekt betreffende China’s huidige toestand en mogelijk toekomstige hergeboorte. Hier is een samenvatting van Gao’s derde open brief aan Hu en Wen (voor de volledige brief zie dit artikel (Engels); (zie ook de Engelse artikelen: "Gao Zhisheng Sends Another Open Letter Protesting Unjust Treatment" en "Laws Are Changeable in the Hands of the Communist Party")

We dienen onmiddellijk te stoppen met de brutaliteiten die het geweten en de moraliteit van onze Chinese Staat verstikken

Hu Jintao, Wen Jiabao, en alle andere gewetensvolle medeburgers van China:

Ik, Gao Zhisheng, groet u vanuit de stad Changchun. Ik zou allereerst graag mijn diepste berouw willen betuigen voor de onschuldige Chinese medeburgers die door de regering in Guangdong zijn vermoord, en mijn condoleances en steun willen overbrengen aan de familieleden van de slachtoffers [1]. Ook zou ik meteen mijn sterkste protest willen uiten tegen het afslachten van onze vriendelijke medeburgers. Ik verzoek de hoogste autoriteiten dringend de principes die door fatsoenlijke maatschappijen wereldwijd erkend worden, te volgen, de moordenaars en de eindverantwoordelijken voor deze daden te straffen, en de familieleden van de slachtoffers steun en compensatie te verlenen.

De winters in Changchun zijn erg koud. Ondanks het feit dat ik ben “ondergedoken” in een kamer die het grootste deel van de tijd geen water heeft, kookt mijn bloed. Dat is niet vanwege het feit dat ik een open brief schrijf aan Hu en aan Wen, maar simpelweg vanwege het feit dat in staat te zijn om te werken aan de toekomst van één van ’s werelds grootste volkeren genoeg is om het bloed van iedere gewone burger te doen koken.

Op 18 oktober 2005 jl. – toen ook met gloeiend heet enthousiasme - schreef ik een open brief aan Hu Jintao en Wen Jiabao, twee van mijn medeburgers, waarin ik hun regering opriep om met spoed  “te stoppen met het vervolgen van mensen die in vrijheid geloven, en hun relatie met het Chinese volk te herstellen”. De dag daarop ontving ik thuis onbeschaamde bedreigingen over de telefoon. Vanaf de derde dag begonnen minstens 10 voertuigen en 20 politieagenten in burger mijn gehele familie 24 uur per dag te omringen, observeren, en achtervolgen. De 15e dag nadat ik de brief had gestuurd, sloot het gerechtelijk bureau van Peking op illegale wijze mijn advocatenkantoor. Het is erg spijtig hoe ons land een burger die openlijk suggesties doet, behandelt.

Een andere sterke reactie die door de open brief teweeg werd gebracht, was dat Falun Gong aanhangers die zijn vervolgd mij uit verschillende delen van China brieven hebben geschreven, en mij hebben uitgenodigd om naar hun gebied te komen en meer over hun situatie op te steken. Nogal wat brieven kwamen uit de steden Changchun en Dalian. Om nog een reeks onderzoeken uit te voeren, reisde ik vanaf 29 november jl. bijna onafgebroken heen en weer tussen de stad Jinan in de provincie Shandong; de steden Dalian en Fuxin in de provincie Liaoning; en de stad Changchun in de provincie Jilin. In tegenstelling tot mijn gebruikelijke wijze om alleen te reizen, had ik de eer om in het gezelschap van professor Jiao Guobiao te mogen zijn [2].

Ondertussen hingen kuddes politie in burger nog steeds dag en nacht rond mijn huis, en werd daarmee voor mijn hele gezin een gevoel van terreur en onderdrukking gecreëerd. Op 29 november jl. ontsnapte ik, op de hiel gevolgd en omringd door meer dan 20 politieagenten in burger, en voerde ik 15 dagen lang op mijn eigen wijze een onderzoek uit naar de feiten. Ik wil hier nadrukkelijk opmerken, dat we ons best hier zullen doen om de feiten weer te geven over de voortdurende en wrede vervolging waar onze natie onder lijdt, vooral op dit moment. Dit is ook om onze hele natie te herinneren aan de ernst en urgentie van de problemen waar we mee te maken hebben. Het is voor onze natie en voor een ieder van ons tijd geworden om serieus naar onze problemen te kijken. Ieder excuus of uitstel is gelijk aan het begaan van een misdaad tegen onze gehele natie!

In deze brief zal ik geen enkele van de ware problemen die ik heb gezien vermijden, zelfs als dat betekent dat ik met de publicatie van deze brief onmiddellijk zal worden gearresteerd. Een 15 dagen lang onderzoek toonde mij wederom de pijnlijke waarheid. Het “6-10 bureau” is – of  kan in ieder geval zo genoemd worden – een bende die bestaat onder de politieke macht van de natie, doch één die hoger is dan de politieke macht. Het is een bende die over alle politieke middelen kan beschikken en regeren. Ondanks het feit dat het een organisatie is die buitenom de Grondwet en bepalingen van onze natie’s machtsstructuur bestaat, gebruikt het “6-10 bureau” vele bevoegdheden die alleen gebruikt dienen te worden door instellingen die onder de nationale regering vallen en gebruikt het zelfs vele bevoegdheden die ver boven die van zulke instellingen gaan. Het gebruikt bevoegdheden die niet aan de natie toehoren en dat ook nooit hebben gedaan sinds het begin van de politieke beschaving op deze aarde.

We zien dat de vermogens die door number 6-10 gesymboliseerd worden zich blijven koppelen aan het volk via manieren zoals het doden van het lichaam en de geest van een persoon, boeien, kettingen, folteringen met elektrische schokken, en “tijgerbanken” [3]. De aard van deze macht is die van een criminele bende geworden. Het blijft onze moeders, zusters, kinderen en onze hele natie martelen. Heren Hu en Wen, als leden van onze natie die op dit moment een speciale positie bekleden, en vooral als personen die door het grootste deel van de bevolking als gewetensvol worden gezien, jullie zouden alles samen met ons onder ogen dienen te zien.

Op dit moment schrijf ik met een bevend hart en een bevende pen de tragische ervaringen neer van degenen die de laatste 6 jaar zijn vervolgd. Van al de ware verklaringen over ongelofelijke wreedheden, uit de lijst van onmenselijke folteringen door de regering van haar eigen burgers, waren de immorele daden die mijn ziel het meest beroerden de laaghartige en obscene doch routinematige praktijken van het bewerken van de genetalien van vrouwen door leden van “6-10” bureau’s en de politie. Tijdens deze vervolging zijn van bijna elke vrouw haar genitalien en borsten, en van bijna elke man zijn genitalien op de meest vulgaire wijze sexueel misbruikt. Bijna iedereen die vervolgd werd, of men nu man of vrouw was, werd eerst voordat men gefolterd werd, ontbloot. Wat dit betreft zijn er geen woorden die de vulgariteit en immoraliteit van onze regering kunnen beschrijven. Welk persoon met een warm hart kan zich permitteren stil te blijven in het aangezicht van zulke feiten?

Getuigenis – moeder en zoon:

Op 28 oktober 2005 om 16:20u, werden mevrouw Wang Shouhui (moeder) en dhr. Liu Boyang (zoon) uit de stad Changchun gevolgd en onwettig gearresteerd door functionarissen van het “6-10” bureau. Beiden werden op wrede wijze gemarteld door politie. Rond 20:00u stierf Liu Boyang aan de verwondingen. Ongeveer 10 dagen later werd zijn moeder ook doodgemarteld. Hun lichamen zijn nog steeds in handen van de functionarissen van het “6-10” bureau. Het duurde 3 dagen alvorens de vader van Liu door de “6-10” bureau functionarissen op de hoogte werd gebracht van zijn dood, terwijl het tijdstip waarop mevrouw Wang overleed onduidelijk blijft. De vader van Liu zocht naar een advocaat in zijn stad, maar niemand durfde zijn zaak te accepteren. De oude man zei,”In zo’n maatschappij is het moeilijker om te leven dan om te sterven. Leven geeft meer pijn. Na hun begrafenis te hebben geregeld, zal ik hen volgen en ook vertrekken.”
(...)

Getuigenis – Wang Yuhuan

Wang Yuhuan is een Falun Gong beoefenaarster die door de politie van Changchun werd gearresteerd.
(...)

In maart 2002 werd ik tot drie keer toe in 17 dagen tijd gemarteld in die helse plek. Elke keer was de marteling wreder. De laatste 2 keer vonden rond middernacht plaats. Iedere keer weer kwamen 7 of 8 politieagenten me uit de cel halen, en gooiden me daar nauwelijks nog levend terug in. Één keer wilde de politie niet dat anderen zouden zien hoe erg ik was gemarteld, dus gaven ze me een dik pak kleren aan. Echter, het bloed kwam er toch nog uitlopen. Vervolgens deden ze me nog meer kleren aan, maar het bloed doordrenkte de kleding nog steeds en kwam er wederom uitlopen. Beoefenaars die daar waren opgesloten konden niet slapen vanwege de gruweldaden en bezorgheid over de andere medebeoefenaars.
(...)

Ze gebruikten een touw om de zak die over mijn hoof zat strakker rond mijn nek te reigen, waardoor ik niets kon zien en nauwelijks kon ademhalen. Vervolgens bonden ze me vast met touw en gooiden ze me in de kofferbak van een politieauto. Ze reden me naar een berg waar ze op wrede en willekeurige wijze Falun Gong beoefenaars martelden. Vele medebeoefenaars werden hier doodgemarteld. Meneer Liu Haibo werd van al zijn kleding ontdaan en op zijn knieën gedwongen. Politieagenten duwden de langste electrische schokstok die ze konden vinden in zijn anus en dienden zijn organen electrische schokken toe. Liu stierf ter plekke. Liu Haibo was afgestudeerd aan de universiteit. 
(…)

Liu Yi, een dokter uit het Luyuan streekziekenhuis, was in de dertig toen hij in deze helse plek dood werd gemarteld. 23 beoefenaars werden daar doodgemarteld. Velen van hen kende ik. De politie begroef hun lichamen gewoon in een gat. Xiang Min, een mooie Dafa beoefenaarster, werd na een ronde van martelingen teruggedragen. Ze vertelde me dat de politie haar sexueel had aangerand door tijdens het toedienen van electrische schokken haar achterste te betasten. Bijna 30 beoefenaars werden bij die aanhouding doodgemarteld. 
(...)

Ik ging in hongerstaking om te protesteren. Op de 15e dag sneed een dokter die verbonden was aan de gevangenis mijn ader open en duwde er een IV naald in. Mijn bloed gutste eruit en bevlekte het bed en de vloer. Aangezien de politie en doktoren al lang gewend waren geraakt aan de bloedige vervolging, waren ze totaal niet onder de indruk van het feit dat ik hevig bloedde. Elke dag dienden ze me 10 flessen onbekende dikke vloeistof toe. Ze lieten me gewoon op het bed mijn plas en ontlasting doen, en ze lieten me meer dan 50 dagen lang in een plas van urine en uitwerpselen liggen. De miserie is niet te beschrijven. Mijn aderen sloegen dicht vanwege de hongerstaking, dus de dikke vloeistof kon niet in mijn bloed komen. De hoofdchirurg schudde gewoon de fles eens en kneep de vloeistof zo mijn ader in. Vanwege de onuitstaanbare pijn verloor ik vele malen het bewustzijn.

Getuigenis – Chang Xuexia

Chang Xuexia, een beoefenaarster uit Dalian, is een gracieus en rustig meisje. Terwijl ze me haar pijnlijke en vernederende ervaringen uit een dwangkamp beschreef, durfde ze uit schaamte niet op te kijken.
(...)

In januari 2003 dwongen de autoriteiten mij opnieuw om Falun Gong op te geven. Ze sloten me in een kleine metalen kooi op en brachten allerlei marteltuig binnen.
(...)

De horde gevangenen sloeg en schopte me van alle kanten. Ik verloor het bewustzijn. Ze gooiden me op de vloer en trapten hard op mijn gezicht en arm om te zien of ik maar deed alsof. Toen ik bijkwam, kon ik mijn linker arm niet bewegen; mijn elleboog was uit zijn kom.
(...)
Ik weigerde nog steeds om Dafa op te geven. Ze trokken al mijn kleren uit en verscheidene gevangenen begonnen in mijn borsten te knijpen, mijn schaamhaar uit te trekken, mijn vagina te steken. Ze gebruikten een borstel waarmee normaal de watertank werd schoongemaakt. Daarna plaatsten ze een kom onder mijn lichaam om te zien of ik bloedde. Aangezien er geen bloed te zien was, pakten de gevangenen een grotere borstel en staken deze herhaaldelijk in mijn vagina.

Getuigenis – Zhang Zhikui

Op langzame en zachte toon vertelde Zhang Zhikui me kalm zijn ervaring in Changchun, waar hij vervolgd werd:
(...)

Op de Nationale Dag in 2000 ging ik naar het Cultuur Plein in Changchun om een spandoek uit te rollen en ik werd gearresteerd. Alle mediaberichten in China vertelden leugens. Ze hebben geen één eerlijk woord over ons gezegd. Daarom wilden we de ware toedracht [red. over de aard van Falun Gong en de vervolging door het communistische regime] op deze manier openbaar maken. Politiehoofd Liang en anderen deden mijn jas uit en wikkelden die rond mijn hoofd. Ze boeiden me met mijn handen achter mijn rug, sleurden me naar beneden, en escorteerden me vervolgens naar een auto. De auto reed ongeveer 2 uur lang, naar mijn gevoel ver uit de stad weg. Nadat we op de plek van bestemming waren aangekomen, werd ik naar een huis geëscorteerd waar mijn jas rond mijn hoofd werd verwijderd. Ik voelde me verschrikkelijk slecht. Er stond een “tijger bank” [3] in de kamer. Ik wist dat we ergens op een berg waren, en ik hoorde de wind gieren. Politiehoofd Liang en anderen trokken al mijn kleren uit en dwongen me op de tijgerbank. Mijn handen werden weer achter mijn rug aan een krabbestokje gebonden. Ze snoerden een ijzeren stok aan respectievelijk mijn borst, mijn heupen, en mijn benen. Beide uiteinden van deze stokken zaten vast aan de tijgerbank, waardoor mijn hele lijf strak vastgesnoerd zat aan de tijgerbank en ik niet kon bewegen. Mijn voeten werden in ijzeren ringen geplaatst en vastgeregen. Vervolgens trok politiehoofd Liang een scherp mes van zo’n 30 cm. tevoorschijn, en wreef het enkele keren over zijn broek. Hij gooide het mes op een tafel en zei woest:”Zhang Zhikui, ik wil dat je hier sterft; vandaag zal ik je doodmartelen, een kuil graven en je begraven. Niemand zal het weten, niemand zal je vinden.” Hierna ging Liang naar buiten. Minstens 3 politieagenten begonnen de electrische schokstokken op te laden, en 2 andere politieagenten grepen mijn handen vast die aan de stok achter mijn rug vastzaten en duwden vervolgens mijn handen over mijn hoofd van achter naar voren. Ik hoorde mijn botten voortdurend kraken, en mijn botten braken af. Deze foltering werd verscheidene keren doorgevoerd en veroorzaakte onuitstaanbare pijn. Even later werd een ijzeren vat aan mijn hoofd vastgeriemd; ze sloegen het vat hard met stalen pijpen. Door de intense trillingen en hard geluid barstte mijn hoofd. Na lang te hebben geleden, verbrandde de politieagenten mijn rug met sigaretten, en door de ondraaglijke pijn verloor ik het bewustzijn. Daarna gooiden ze koud water over me heen om me bij bewustzijn te brengen. Uiteindelijk staken ze kaarsen aan om mijn rug mee te verbranden. Na de huid van mijn rug te hebben verbrand, goten ze de hete was erop, waardoor mijn lichaam eindeloos begon te trillen en stuiptrekken. Het enige dat ik kon horen, was het geluid van de tijgerbank. Omdat er geen normale huid op mijn lichaam meer over was, begonnen de politieagenten mijn geslachtsdelen met electrische schokstokken te schokkeren en te doorboren. Daarna gebruikten ze een ijzeren staaf om mijn geslachtsdeel kapot te slaan. Ik verloor het bewustzijn en ik weet niet hoeveel tijd voorbijging alvorens ik weer bijkwam. Na één nacht van martelingen was mijn gezicht tot enkele malen de oorspronkelijke grootte opgezwollen, en was mijn hele lichaam kletsnat van het bloed. Ik zag er zwaar gehavend uit. Omdat ik door de pijn mijn lichaam in alle bochten had gewrongen, was de huid en het vlees bij mijn enkels kapot, en waren de botten en de spieren zichtbaar. Toen ze echter zagen dat ik bij bewustzijn was, sleurden ze me nog een keer naar buiten. Het was buiten meer dan 10 graden onder nul, en ze goten ijskoud water over mijn naakte lichaam. Ze lieten me daar achter, en gingen terug het huis binnen. Een half uur later kwamen ze naar buiten om te zien of ik nog leefde. Ik weet niet hoeveel tijd er voorbijging voordat de ochtend arriveerde. Ik was al op het randje van de dood. Ik werd naar het Changchun politiebureau gebracht. Daar waren vele kleine cellen met in iedere cel een tijgerbank. Op ieder tijgerbank zat een Dafa beoefenaarster vastgesnoerd. De meesten van hen hadden het bewustzijn verloren, hun onderlichaam onbedekt of slechts een doek die het lichaam bedekte.
(...)

Terwijl we één voor één luisterden naar hen die in deze vervolging aan de dood waren ontsnapt, werden we letterlijk verstikt. Hun verhalen zouden zelfs een duivel in tranen doen uitbarsten. De onnavolgbare en ongeëvenaarde bloederige scènes, de venijnige onmenselijke aard, de meest afschuwelijke marteltechnieken, allemaal zo intens schrikwekkend.

---------------

Waar is ons stelsel mank gegaan? Het heeft zoveel wrede overheidsfunctionarissen voortgebracht die onder ons leven, door ons zijn gesteund, door ouders zoals die van onszelf zijn opgevoed, en gezinnen hebben zoals die van ons!
(…)

Hu, Wen en al mijn Chinese medeburgers: dit is voor ons een tijd van introspectie! Er bestaat op deze aarde en gedurende de gehele historie geen natie die op zo’n grote schaal leed is aangedaan, en waar burgers vanwege hun geloof en in vredestijd zo’n ernstige en catastrofale vervolging te verduren hebben gekregen. Deze voortdurende ramp heeft al duizenden onschuldige mensen hun waardevolle levens gekost en honderdduizenden van hun vrijheid beroofd. De feiten tonen aan, dat degenen die van hun vrijheid zijn beroofd ook geleden hebben onder afgrijselijke lichamelijke martelingen en een geestelijke verscheurdheid die ongekend is in de beschaafde wereld. Deze volstrekt onmenselijke vervolging heeft veroorzaakt dat meer dan honderd miljoen Falun Gong beoefenaars en hun families lijden onder dagvaardingen en bedreigingen, ontneming van werk, werkaanbiedingen en inkomen, inbeslagname van bezittingen, en een vervolging die zich uitstrekt over alle sectoren van de maatschappij. Hoe absurd, gevaarlijk, en immoreel dit is! Dit is een vervolging tegen het gehele Chinese volk, de menselijke beschaving, en de morele principes van alle mensen in de wereld!

De situatie rond mijn advocatenkantoor en gehele familie maken de aanhoudende ernstige situatie waar China zich momenteel in bevindt, duidelijk: iemand die vasthoudt aan het onthullen van de feiten moet daar een prijs voor betalen. De staat maakt voortdurend gebruik van gewelddadige methoden om mensen openlijk te waarschuwen dat het verlangen om de waarheid te begrijpen en onthullen bijzonder gevaarlijk is.

In landen met beschaafde regeringsapparaten zijn de feiten in handen van degene met politieke macht en middelen. Het criterium dat gebruikt kan worden om de mate van beschaving en moraliteit van een regime te beoordelen, is de realisering van de waarde van feiten. Maar in de huidige Chinese maatschapij is het vermogen van de regering om de feiten te bemachtigen volledig anders. Ik heb zelf op pijnlijke wijze geobserveerd, dat het samenleven en opgroeien met dit politieke regime het mechanisme is geweest van het regime om de feiten weg te stoppen. Deze situatie veroorzaakt, dat het regime totaal niet in staat is de feiten te kennen. Het regime heeft de noodzakelijke morele omstandigheid om de feiten te kennen volledig verloren. Het heeft die morele omstandigheden volledig verwoest.

Mensen zoals jufrouw Wang Yuhuan en anderen die leed hebben ondergaan in dwangwerkkampen, en die – wanneer hogere regeringsfunctionarissen hen kwamen inspecteren - keer op keer persoonlijk getuigen waren van een waterdichte regel in alle kampen: breng degenen zoals Wang Yuhuan, die de feiten zouden kunnen onthullen naar een plek waar de inspecteur hen niet kan vinden. De standaard regel is: de bezoekende leiders vertrekken met de “feiten” die ze persoonlijk hebben “gezien” en “gehoord”. Wanneer de ijzeren poort weer achter hen sluit, beginnen de misdaden tegen onze onschuldige medeburgers weer snel. De feiten geven aan, dat er een georganiseerde heimelijke verstandhouding bestaat tussen de inspecteur en de geïnspecteerden, waarin beiden de waarheid kennen zonder deze te uiten.
(…)

Ons onderzoek heeft aangetoond, dat wanneer degenen die verantwoordelijk zijn voor de “transformatie” van de gelovigen die bijna allemaal “eigenzinnig zijn en weigeren zich te laten transformeren”, deze personen hun menselijkheid volledig verloren. Bijgevolg behandelen ze degenen die getransformeerd worden op gewetenloze wijze, tot het punt dat allerlei soorten misdaden worden begaan. Het gehele systeem heeft blijk gegeven van krankzinnigheid die wordt voortgedreven door wanhoop, omdat de vervolging nu meer dan 6 jaar duurt zonder enig succes. Een goed voorbeeld is een schokkend incident waarbij politieagent He Xuejian onlangs twee Falun Gong beoefenaars in Tunzhong, provincie Hebei in het bijzijn van zijn collega’s verkrachtte.

Ik moet hier benadrukken, dat als deze kwaadaardige misdaden niet stoppen het kritische onderzoek naar onze staat door mensen als Gao Chengzhi zal aanhouden. De dag waarop de Chinese maatschappij stabiel is en in harmonie zal verkeren, zal niet komen. Mensen hebben hun geduld met het communistische regime dat dag en nacht gewetenloos opereert, verloren. De storm aan protesten die deze mensen veroorzaken, doen de fundamenten waarop deze natie is gebouwd en hetgene waar mensen al decennia lang aan zijn gewend constant op zijn grondvesten schudden. Hoe kan iemand zoiets negeren?

Door voortdurend te hebben gecommuniceerd met burgers die standvastig zijn in hun geloof, heb ik werkelijk iets gezien dat momenteel uiterst waardevol is voor onze natie. Mijn ziel is beroerd door hen die op kalme toon en met een glimlach hun ervaringen beschrijven hoe ze omgingen met het afschuwelijke proces van vervolging. Ik werd vaak tot tranen toe bewogen. Eindelijk heb ik in onze natie de geest gezien, die trouw en onbuigzaam blijft en vasthoudt aan de ongrijpbare kwaliteiten van principes.

De beproeving van de laatste 6 jaar heeft een grote groep mensen voortgebracht die deze ongeëvenaarde en nobele menselijke waardigheid hebben. Hun standvastigheid in hun geloof, de manier waarop ze met de wrede detentie omgingen, als ook hun optimisme over de mooie toekomst die onze natie zal hebben, verdient onze diepe respect. Een andere trend die we in ons onderzoek hebben opgemerkt, is dat iedere Falun Gong beoefenaar die niet meer in hechtenis is – en ongeacht hoelang hij of zij in hechtenis was – nog trouwer \[red. aan de principes van Falun Gong (Waarachigheid – Mededogen – Verdraagzaamheid)] wordt.

Het meest typische voorbeeld is dat van jufrouw Han uit Fuxin, provincie Liaoning, die meerdere keren werd gearresteerd en vastgehouden. Na te zijn vrijgekomen uit een wrede hechtenis die enkele jaren had geduurd, probeerde het hoofd van het lokale politiedepartement haar te doen beloven nooit meer Falun Gong te beoefenen. Hierop zei ze tegen de politieagent, die de regering vertegenwoordigt, op een standvastige doch kalme toon: zelfs als je me 100 keer zou arresteren, zou ik nog doorgaan met het beoefenen van Falun Gong. Er is niets mis met het feit dat we Falun Gong beoefenen, laat staan dat het een misdaad is. Nadat ik vrij was gelaten en terugkeerde naar huis zijn – door aanhoudende onthulling van de feiten [red. van wat Falun Gong werkelijk is, en de vervolging door de CCP] – meer dan 30 mensen in mijn familie en kenissenkring ook begonnen met het beoefenen van Falun Gong.
(…)

Door kennismaking met deze aanhangers ben ik diep ontroerd geraakt door hun kalmte gedurende hun ongeëvenaarde rampspoed, hun compassie voor degenen die hen martelden, en hun optimisme jegens de toekomst van onze natie. Deze mensen nemen faam en winst erg licht op. Ze blijven stilletjes medebeoefenaars helpen die in levensgevaar verkeren vanwege de wrede onderdrukking. Hun geduld bij het helpen van de kwetsbare kinderen of de bejaarde familieleden van Falun Gong beoefenaars die illegaal werden vastgehouden of vermoord, gaat de verbeeldingskracht of het begrip van een doorsnee mens ver te boven. Het is ongelofelijk hoe sterk de invloed van iemand’s overtuiging op zijn of haar ziel en moraliteit is. Zo vertelde de 33-jarige Zhu Xiaoguang me bijvoorbeeld, dat toen hij voor het eerst in de gevangenis werd gegooid, kwaadaardige interacties tussen gevangenen daar de enige manier van communiceren was. Mensen hadden daar meer macht als ze wreder waren dan anderen. Niemand wilde zich laten temmen of toonde enige vorm van zelfbeheersing. Een tijd later was de geest van alle gevangenen gezuiverd door beoefenaars van Falun Gong, en begonnen 100 mensen daar ook Falun Gong te beoefenen. Hij zei:”ik had mezelf tot rust gebracht door middel van een volledige transformatie van mijn geest.” Bijgevolg waren vele nieuwe gevangenen die arriveerden geschokt toen ze vriendelijke en hulpvaardige steun ontvingen in plaats van “temperende” lessen moesten ondergaan. De ervaring van Zhang Linyou, een voormalig politieagent in het Kungchuling detentiecentrum, was nog verbazingwekkender. Hij vertelde me, dat door het beoefenen van Falun Gong hij de enige politieagent in die grote gevangenis werd, die geen gevangenen meer wilde martelen en alle pogingen tot omkoping afwees. Hij vertelde me, dat hij in het eerste jaar dat hij had besloten om zijn slechte gewoonten op te geven voortdurend kwellingen moest doorstaan. Het was uitermate pijnlijk voor hem om zijn collega’s allerlei omkoping te zien accepteren en tegen de verleiding te vechten terwijl hijzelf weinig geld had. Hij vertelde me trots dat zelfcultivatie zijn ziel volledig had getransformeerd! Een tijd daarna waren de 60 gevangenen waar hij verantwoordelijk voor was hem erg dankbaar, en waren van mening dat alle Chinese politieagenten Falun Gong zouden moeten beoefenen. Als dat gebeurt, zeiden de gevangenen, dan zou de Chinese politiemacht de meest beschaafde in de wereld worden. Een tijdje later echter werd Zhang Linyou op onwettige wijze veroordeeld tot dwangarbeid en werd zijn baan hem afgenomen vanwege het beoefenen van Falun Gong. Wij zijn bedroefd en overstuur om te zien dat de transformatie van mensen in China in tegenovergestelde richting plaatsvindt. Openbare politieke druk en verleidingen hebben het laatste restje aan vriendelijkheid bij de politie verwoest. De kwaadaardige kant van mensen beheerst steeds meer hun gedrag, terwijl een essentieel geweten niet langer wordt gewaardeerd. De politie is eigenlijk slachtoffer van deze fanatieke beweging om de menselijke aard te elimineren.

Geloof en moraliteit zijn de belangrijkste elementen die een lang leven en vooruitgang van een natie veiligstellen. Datgene wat onze natie de laatste paar decennia het meest heeft gemist is een onderliggend geloof dat de morele waarden van onze natie hooghoudt en verrijkt. Dit is de oorzaak van de chaos waarin China zich de laatste paar decennia bevindt. Vandaar dat men voor het welzijn van onze natie op langere termijn, vrijheid van geloof moet toestaan en waarborgen. Alleen door de harten van mensen te transformeren kunnen we een hoopvolle wereld creëren. Wat onze regering de laatste 6 jaar heeft gedaan, was gebruik te maken van gewelddadige en barbaarse taktieken die onze natie ervan hebben weerhouden naar een schitterende toekomst toe te werken.

In deze open brief zou ik ook graag verschillende verzoeken onder de aandacht van de regering willen brengen. Stop onmiddelllijk met de gewelddadige onderdrukking van mensen die hun geloofsovertuiging hooghouden, en bevrijdt en compenseer Yang Guang en andere gewetensgevangenen! We vragen de regering echter niet om de goede naam van Falun Gong beoefenaars te herstellen, want in hun eigen hart – als ook in de harten van gewetensvolle leden van onze maatschappij -, heeft nog nooit iemand beweerd dat deze groep mensen een probleem vormde. Een \[red. communistisch] staatsapparaat dat een natie voor meer dan een halve eeuw op wrede wijze heeft gemarteld, bezit niet langer de morele waarden of kwalificaties om de goede naam van wie dan ook in ere te herstellen. Sterker nog, dit staatsapparaat toestaan om zo een verklaring te maken is een belediging voor de slachtoffers! Ik wil hierbij iedereen die nog steeds het gebruik van geweld steunt, waarschuwen om hun barbaars gedrag te stoppen, omdat dit je laatste kans zal zijn!

Als afsluiting wil ik graag dhr. Hu Jintao en dhr. Wen Jiabao met alle respect vertellen, dat we de moed en moraliteit dienen te hebben om toe te geven dat het politieke apparaat, dat onze natie nu meer dan een halve eeuw heeft gemarteld, besmeurd is met bloed en tranen van onschuldige mensen, en dat het meelijwekkende lot van het Chinese volk – vanwege bedreiging en onderdrukking door duizenden jaren van dictatuur – nog steeds zonder einde is. We dienen te erkennen, dat onze natie en ons volk het recht hebben om democratie, vrijheid, gerechtigheid en mensenrechten na te streven, en dat dit verlangen nog nooit zo vurig is geweest.

Iedere poging om mensen hun streven naar bovengenoemde verlangens te dwarsbomen, zal momenteel tevergeefs zijn. Vergeef me alstublieft mijn openhartigheid, maar alle bloedschulden staan gegrifd in de ogen van het volk, in hun ervaringen en in hun besmette herinneringen. Heren, alleen wanneer u in uw hart denkt aan de veiligheid van lijdende mensen kunt u zelf werkelijke zekerheid vinden. Alleen wanneer u werkelijk begaan bent met de toekomst van onze staat zal uw toekomst even zo schitterend zijn!

Alle zekerheid en gezondheid toegewenst in het Nieuwe Jaar aan dhr. Hu Jintao en Wen Jiabao.

Moge het Nieuwe Jaar mijn medeburgers een nieuwe wereld brengen!

Moge God het Chinese volk zegenen!

Uw medeburger,
Gao Zhisheng
12 december 2005
Changchun, provincie Jilin

[1] Op 6 december, vuurde een paramilitaire macht op burgers in Shanwei, provincie Guangdong en doodde tientallen. De burgers protesteerden daar tegen de inbeslagname van hun land zonder eerlijke compensatie.

[2] Dr. Jiao Guobiao, professor Journalistiek aan de Universteit van Beijing, werd onlangs ontslagen voor zijn uitgesproken mening over censuur.

[3] De "Tijgerbank" is een folterapparaat. Slachtoffers worden gedwongen om te zitten op een smalle ijzeren bank die ongeveer 20 cm hoog is. Slachtoffers hun knieën worden zeer strak vastgebonden op de smalle bank- de Tijgerbank. enkele gevangenen worden aangesteld om de beoefenaars in de gaten te houden en hun te dwingen om bewegingsloos te blijven zitten. Gewoonlijk worden harde objecten ingevoegd onder de onderbenen van de slachtoffers of onder de enkels om de pijn meer intens te maken. Voor een illustratie kijk hier

[4] In de "Doden bed" foltering, worden de vier ledenmaten uitgerekt en vastgebonden aan de vier hoeken van een ijskoud metalen bed. Het slachtoffer kan helemaal niet bewegen, noch wordt hem toegestaan te eten, te drinken of naar het toilet te gaan. Deze mishandeling wordt gedurende een periode varierend van enkele uren tot meer dan 12 dagen aangehouden. Dit soort wrede foltering brengt zeer ernstige schade toe aan het lichaam, zowel mentaal als fysiek. Voor een illustratie kijk hier.