Het leek alsof de ratten er de baas waren. Zo dacht Yi Lian toen ze met haar familie in 2003 introk in een appartement van een paar vierkante meter in een buitenwijk van een stad in Heilongjiang Provincie.

In een artikel, gepubliceerd op de Falun Gong website Minghui, waarin ze haar 10 jaren ervaring in dit gebouw vertelt, legt ze uit dat dit bescheiden appartement aan de familie op zijn minst de mogelijkheid verschafte om een eigen veilig thuis te hebben. Hun huis was het jaar ervoor verwoest door projectontwikkelaars.
Het trappenhuis van het appartement was smerig. De concierge veegde het maar zelden. Vuilniszakken waren voor de deur opgestapeld, viezigheid uit de zakken lieten sporen naar door de hal; speeksel, sigarettenpeuken etc. maakten de troep nog groter en ratten liepen er op hun gemak rond, zoekend naar voedsel.
Het vuil en de knaagdieren waren nog niet het ergste. De 18 families die in het zeven verdiepingen tellend gebouw woonden, spraken niet met elkaar. Wanneer individuen de trappen op en af liepen, weken ze niet voor elkaar. Blikken waren onverschillig of vijandig. Iedereen was bedacht op elkaar en men hoorde vaak geschreeuw en gevloek uitbreken over nietige zaken.
Er waren redenen voor gebrekkige samenhorigheid in dit trappenhuis. 60 jaar van communistisch bewind heeft de mensen van China geleerd zich terug te trekken, voorzichtig te zijn, zichzelf te beschermen en voordeel te halen wanneer er zich ook maar een gelegenheid voordoet.
Omdat mevrouw Yi Falun Gong beoefent, zag ze dingen anders. Ze tracht haar leven te leiden volgens de drie principes: waarachtig zijn, meedogend en tolerant. Ze wist wat ze moest doen in deze situatie en alle situaties: ze zou eerst aan anderen denken.
Ze nam haar bezem en zwabber en ging aan het werk. Elke dag bracht ze de vuilniszakken naar de vuilnisbelt. Ze veegde het trappenhuis van boven tot onder en ging er dan met de dweil overheen, pakte de sigarettenpeuken met de hand op, ging op haar knieën om hardnekkig vuil schoon te schrobben of de kauwgum van de treden te halen.
Er was een bewoner die haar een keer de viezigheid zag opruimen en op haar spuwde en zei “schaamteloos”, denkend dat iemand van haar familie het daar had achtergelaten. Mevr. Yi was geraakt, maar zette desalniettemin door.
En toen begonnen er dingen te veranderen. Buren die zagen wat ze aan het doen was, stopten met het dumpen van vuilniszakken in het trappenhuis. De treden hadden minder schoonmaak nodig. De ratten gingen ergens anders heen.
Met het verbeteren van de sfeer, begonnen de bewoners zich open te stellen. Ze begonnen elkaar te vertrouwen, met name mevr. Yi en in harmonie samen te leven. Er klonk gelach in het trappenhuis waar voorheen alleen gevloek gehoord werd.
Haar buren vroegen haar waarom ze zo aardig is geweest en ze vertelde hen over Falun Gong. Toen ze hen vroeg zich uit te schrijven uit de Chinese Communistische Partij, deden ze dat. En haar buren, die allemaal verschillende baantjes hadden, probeerden in hun dagelijks leven Falun Gong beoefenaars, die altijd gevaar liepen gearresteerd te worden, te beschermen.
Rode vingerafdrukken
De reactie van de buren van mevr. Yi is niet ongebruikelijk. De Minghui website heeft gedocumenteerd hoe er door heel China mensen begonnen op te staan om beoefenaars in hun midden te beschermen.
Wang Xiaodong is een zeer gerespecteerde leraar in het dorp Zhouguantun, in de Hebei Provincie in het noorden van China. In februari 2012 haalden 40 politiemannen zijn huis overhoop, stalen 20.000 yuan (ca. 3.000 Euro) en namen hem en zijn 6-jarig kind mee waardoor de 77-jarige moeder alleen achterbleef.
Alle 300 families in zijn dorp tekenden in verontwaardiging een petitie in april om zijn vrijlating te eisen. Naast hun echte namen, brachten ze in rode was hun vingerdrukken aan, een traditionele manier om de plechtigheid van een document aan te geven. In september dienden ze een tweede petitie in, dit keer met 587 handtekeningen.
In juni 2012 kwam de politie voor Li Zhen, een Falun Gong beoefenaar die in Tangshan stad woonde, in de provincie Hebei. Toen zijn vrouw om hulp riep, kwamen er 200 mensen aangerend om een menselijke muur tussen de politie en Li te vormen.
Zijn buren vertelden de politie over die keer in de zomer van 2010 dat er iemand in de Qianquzhuang rivier viel. Alhoewel er veel omstanders waren, sprong alleen Li in het water om het slachtoffer te redden.
Ze vertelden de politie, “Als iedereen zo goed was als hij, was er geen politie meer nodig. Maar jullie arresteren hem. Jullie zouden dat niet moeten doen.”
Een oudere dame stond bij een politie-auto en huilde, terwijl een man een schop greep en er mee aan de haal wilde richting de politie, totdat zijn buren hem kalmeerden.
Na een bestand van twee uren, arresteerde de politie Li uiteindelijk. Terplekke tekenden 70 mensen een petitie en brachten hun vingerafdrukken er op aan.
In een geval van mei 2012, in Heilongjiang provincie, tekenden 15.000 mensen een petitie ter ondersteuning van een jonge vrouw wiens moeder en zus, die Falun Gong beoefenen, gevangen genomen werden en wiens vader doodgemarteld was.
Sociale gezondheid en stabiliteit
Deze individuen die actie genomen hebben om Falun Gong beoefenaars te redden, hebben hun eigen leven op het spel gezet – en ze waren zich daar bewust van. In het geval van Wang Xiaodong, heeft de politie diegenen die de petities getekend hebben, opgespoord en van ze vereist dat ze hun steun aan Falun Gong terugtrokken. Het dorp heeft meer arrestaties gezien. Het tekenen van petities voor Falun Gong beoefenaars heeft vergelding gebracht. Bij een politie razzia, stierf een vrouw toen ze van haar appartement van vijf hoog viel.
Een buur die de petitie tekende voor Li Zhen verklaarde zijn actie als volgt: “Dhr. Li is een echt goed persoon. Hij helpt waar hij kan en wie ook hulp nodig heeft. Hij heeft problemen. We zouden niet alleen aan onszelf moeten denken. We denken dat hij een goed persoon is.”
Degenen die Falun Gong beoefenaars steunen kiezen ervoor dat wat zij denken dat juist is boven hun eigen veiligheid te stellen. In plaats van geregeerd te worden door angst voor de Partij, kiezen ze ervoor hun geweten te laten regeren.
Over de afgelopen twee decennia, is er veel gesproken in China over de behoefte aan sociale stabiliteit. In feite is stabiliteit het steekwoord geweest dat gebruikt werd om het Chinese volk te doen geloven dat de Partij onvervangbaar is.
En niet alleen het Chinese volk. Men kan geen forum over China bijwonen van een Washington D.C. denktank zonder iemand te horen praten over de noodzaak van stabiliteit.
Maar heeft iemand opgemerkt dat deze theorie van stabiliteit de wagen voor het paard spant? De Chinese Communistische Partij spendeert meer aan haar behoud van stabiliteitsbudget dan het aan defensie uitgeeft – en het aantal van massaprotesten rijst de pan uit.
Door stabiliteit voorop te zetten, heeft de CCP geprobeerd de capaciteit van het individu voor autonomie – voor het handelen op basis van geweten - te vervangen met angst, en het Chinese volk is meer en meer onbestuurbaar geworden de afgelopen jaren.
De aan de Tsinghua Universiteit verbonden socioloog, Sun Liping, heeft opgemerkt dat het het beleid van stabiliteit gefaald heeft. Hij schreef, “Omdat we een verscheidenheid aan maatregelen genomen hebben om ‘stabiliteit te handhaven’, konden we niet de nodige hervormingen doorvoeren om een gezonde samenleving te bouwen; met als gevolg dat het sociale verval is toegenomen.”
Mevr. Yi heeft sociaal verval en sociale vernieuwing ervaren en zij en andere Falun Gong beoefenaars kennen het geheim om hun geplaagde natie in gezondheid te herstellen.
Goedaardigheid wint harten en een leven geleefd volgens deugd helpt anderen hun eigen menselijkheid te herontdekken. Dat recept en een goede bezem, houdt de ratten weg.