
Duizenden mentaal gezonde Falun Gong beoefenaars zijn in psychiatrische inrichtingen opgesloten. Onder hen bevinden zich leerkrachten, rechters en mensen die andere beroepen uitoefenen, die als gek werden verklaard wegens het vertellen van de waarheid over de vervolging van Falun Gong aan de mensen, of enkel omdat zij de Falun Gong oefeningen beoefenen. Om hun wil te breken en hen te verplichten van Falun Gong af te zien, dient het personeel psychotrope medicijnen toe of andere die het zenuwstelsel beschadigen, met als gevolg dat de slachtoffers verward raken en in gruwelijke staten van fysieke pijn en mentaal lijden gebracht worden. Deze vorm van martelen resulteert dikwijls in blijvende hersenbeschadiging of onomkeerbare psychische schade. Vele stierven van zo'n "behandeling" en vele anderen zijn, door de intense vervolging en psychologische druk in de psychiatriën, psychisch ingestort.
Beoefenaars zijn er eveneens onderworpen aan intensieve brainwashingtactieken om hen tegen Falun Gong te doen keren; Zij worden door electrische schoktherapie, het verbod om te slapen en de toediening van hoge dosissen krachtige drugs gemarteld.
De World Psychiatric Association besliste in augustus 2002 om dit te onderzoeken, maar de Chinese autoriteiten weigerden hen herhaaldelijk de toegang tot enige psychiatrische faciliteiten
Wang Jiqin, 29, vermoord met een dodelijk medicijn

De politie van Chongqing arresteerde mevrouw Wang omdat zij weigerde haar geloof in Falun Gong op te geven. Op 29 juli 2000 werd zij onwetmatig weggebracht naar het vrouwen arbeidskamp van Maojiashan in Chongqing en veroordeeld tot twee jaar harde arbeid. Aldaar werd zij onderworpen aan de ergste mentale fysieke martelingen. Dit had tot gevolg dat haar gezondheid dagelijks verslechterde, zij verloor haar gewicht en ze kon niet langer voor zichzelf zorgen. Om zogenaamd haar "ziekte" te behandelen, beval de politie van het werkkamp aan drugsverslaafden om haar met onbekende medicijnen verplicht te voeden, welke haar in een coma brachten. Wanneer mevrouw Wang's dood naderde, stuurde het kamp haar naar huis om de verantwoordelijkheid van zich af te schuiven. Thuis bleef haar conditie kritiek, spuwde zij bloed en had bloed in haar stoelgang. Haar ledematen werden extreem zwak. Zij had ook moeilijkheden om te ademenen, hoeste, gaf over en had buikloop. Zij had scherpe pijn in haar maag door ascites (ernstige vochtophoping in de onderbuik) en zij kon 's nachts niet slapen. Zij stierf op 23september, 2002.
"Als wij je deze inspuitingen blijven geven, takelen je lichaam en organen af en zul je lijden tot je sterft."
Hou Jinyoan is een 59 jaar oude Falun Gong beoefenaar uit het dorp Baiyanghu in de provincie Hunan.
De autoriteiten sloten mevrouw Hou verschillende malen op in een poging haar te overtuigen om met de beoefening van Falun Gong te stoppen. Uiteindelijk protesteerde zij met een hongerstaking tegen haar opsluiting zonder proces. Met als resultaat dat zij naar de psychiatrische afdeling werd overgebracht, waar de politie haar inspuitingen gaf met een onbekend medicijn. Met als gevolg dat haar tong en voorhoofd verdoofd raakte. Bij de derde dag en na blijvend inspuitingen te krijgen, vertelde een zuster haar stilletjes "tantetje, jij moet eten want als wij je deze inspuitingen blijven geven, takelen je lichaam en organen af totdat je sterft." Mevrouw Hou weigerde nog steeds om in te gaan op de eisen van de politie, dus de inspuitingen duurden voort. Tegen de vijfde dag waren haar beide benen verdoofd en kon ze niet langer blijven recht staan. Tegen het einde van de maand waren haar benen verlamd. Na nog twee weken maakten de medicijnen haar helemaal blind.
Mo Shuijin

De 64 jaar oude Mo Shuijin werd naar een werkkamp gebracht en er geslagen totdat ze bloed ophoeste. Bang dat zij de gruwelijke martelingen, die zij in het werkkamp onderging, zou onthullen, spoten de kamp verantwoordelijken haar een medicijn voor euthanasie in. Zij begaf en stierf.
Chen Ying
"...De politie deed handboeien om en ketende mij vast en zond me naar een hospitaal. De politie vroeg aan de dokter om mij verplicht intraveneuze druppels toe te dienen. Wanneer deze toegediend werden, voelden mijn bloedvaten enorm pijnlijk aan, alsof zij uit elkaar zouden worden gerukt en mijn hart klopte hevig. Op dat ogenblik bedacht ik dat, indien ik niet iemand met een rotsvast en verdraagzaam geloof was, dan zou ik aan een hartaanval gestorven zijn. Kort nadat deze intraveneuze druppels werden toegediend, werd ik naar het het sub politiekantoor van Babaoshan gestuurd en later vrijgelaten."
"Sinds het ogenblik dat ik werd gedwongen om deze intraveneuze druppels te krijgen, trekt de linkerzijde van mijn lichaam regelmatig samen. Mijn zenuwen waren verdoofd en pijnlijk. Ik werd erg emotioneel en depressief en het voelde telkens aan alsof ik onder sterke druk stond. Ik ervaarde vele malen dat ik dit niet meer zou uithouden en zou breken. Later voelde ik dat ik mijn geheugen verloor. Ik was steeds slaperig. Dan wist ik niet meer wat ik zag of hoorde tijdens mijn langdurige vasthouding. Toen ik terug in Frankrijk was, zag ik enkele tekeningen van mishandelde Falun Gong beoefenaars. Dankzij deze aanleiding herinnerde ik me terug al de triestige ervaringen..."
“Ik was altijd duizelig en slaperig..."
"Kort nadat ik werd toegelaten in het hospitaal, zond mijn werkeenheid een andere beoefenaar in. Nadat zij met een medicijn, in een intensive care afdeling, werd ingespoten, viel zij eerst buiten westen en begon later te hallucineren. Zij trachtte dingen van de vloer op te rapen, omdat het er vol insekten lag, beweerde zij. Ik voelde me slecht in haar plaats en nam haar mee naar haar bed. Na een tijdje, deed zij weer net hetzelfde. Zij schreven onze namen op een bord inhet kantoor van de bewaker en verzocht dat het personeel onze medicatie strikt opvolgde. Ik werd in deze psychiatrische instelling gedurende 4 maanden opgesloten, tijdens dewelke ik steeds duizelig en slaperig was van de dagelijkse mishandeling met medicatie. Ik voelde me eveneens misselijk en zwak en had oedema over mijn hele lichaam. Mijn lichaam was helemaal misvormd. Wat nog pijnlijker was, was dat ik elke ochtend werd verplicht om deel te nemen aan een "club" voor de zogenaamde "mentale behandelingen," die onder andere bestonf uit zingen en dansen. Ook waren er momenten dat het in mijn hoofd een totale chaos was en ik niet langer in staat was de psychologische stres te dragen, alsof ik het geen minuut langer meer kon dragen. Ik werd ook bang dat ik mezelf niet langer onder controle zou kunnen houden, zodat ik mezelf constant vertelde niet gek te worden. Tijdens de vervolging van Falun Gong heeft Jiang's regime de martelingen gebruikt om goede, onschuldige mensen in geesteszieke mensen te veranderen... Toen ik het hospitaal verliet, kwamen er zweren op mijn ogen en kon ik ze zelfs moeilijk open doen. De binnen -en buitenkant van mijn oren begonnen ook te verzweren en er kwam etter uit, hetzelfde gebeurde in mijn nek en op mijn hoofd. Het jeukte en deed enorm pijn..."
–Getuigenis van een Falun Gong beoefenaar
Lu Hongfeng

"...Zij bonden Lu Hongfeng aan een bed vast en injecteerden haar en voedden haar met dwang grote doses medicijen dat het centraal zenuwstelsel kan beschadigen. Volgens de dokter met de voornaam Yong, werd Lu verplicht om in totaal 24 tabletten, van een medicament dat iemand voor enkele dagen het bewustzijn kan laten verliezen, in te nemen. 50 dagen van een dergelijke, onmenselijke marteling, maakten Lu mentaal getraumatiseerd. De medicijnen en fysieke marteling lieten haar in een erg zwakke toestand achter. Op het einde van juli werd Lu naar huis gebracht. Zij stierf op 6 september 2000."