Een ex-medewerker van Liaoning Thrombose Behandelingscentrum van geïntegreerde Chinese en Westerse Medicijnen vertelde The Epoch Times in een recent interview dat het Sujiatun concentratiekamp feitelijk deel uitmaakte van een ziekenhuis. Het kamp verwijdert organen van levende Falun Gong beoefenaars voor verkoop. Nadat hun organen verwijderd zijn, worden deze mensen in een verbrandingsoven gegooid, die voorheen een boilerkamer was. De vrouw verklaart dat haar ex-man één van de chirurgen was in het concentratiekamp. Als hersenchirurg, had hij de leiding over verwijderen van hoornvlies. Een interview.

De gruwel van het verwijderen van het hoornvlies bij nog levende patienten en het verbranden van deze nog levende mensen, hebben bij de getuige en haar familie een vernietigend trauma achtergelaten. Elke keer als ze het over Sujiatun heeft, ervaart ze een onbeschrijfelijke pijn.

De getuige zei dat haar ex-man speciaal een mobiele telefoon had voor dit soort dingen. Het maakte niet uit waar en wanneer, zodra als het mobieltje afging dan moest hij een transplantatie uitvoeren. Tijdens de 2 jaar die hij werkte in Sujiatun, voerde hij verschillende operaties uit per dag om hoornvlies te verwijderen.

Haar ex-man vertelde dat alle gevangenen in het Sujiatun concentratiekamp allemaal Falun Gong-beoefenaars zijn. Bij andere gevangenen - ter dood veroordeelden - konden geen organen verwijderd worden zonder de juiste procedures en papieren. Alleen bij Falun Gong-beoefenaars (waarvan de centrale Communistische Partij zei dat ze zogenaamd zelfmoord hadden gepleegd) kon het ziekenhuis levend hun organen verwijderen zonder enige procedures. Elke chirurg wist dat het Falun Gong-beoefenaars waren. Er werd tegen ze verteld dat als men zulke dingen deed bij Falun Gong-beoefenaars het niet geldde als een misdaad. In plaats daarvan waren ze aan het "schoonmaken" voor de Chinese Communistische Partij. Degenen op de operatietafel waren of mentaal kapot gemaakt of buiten bewustzijn. De meeste slachtoffers waarbij het hoornvlies verwijderd werd waren ouderen en kinderen.

Een lezer uit China belde zaterdag het kantoor van The Epoch Times in New York en vertelde ons dat een beroemdheid in China een levertransplantatie had ondergaan. De lever was van een Falun Gong-beoefenaar. De lezer openbaarde ook dat het algemene ziekenhuis van het leger en de politiemacht in Beijing opslagplaatsen voor organen van Falun Gong-beoefenaars bijhield voor hooggeplaatste functionarissen en beroemdheden. Hij zei dat hij deze informatie doorkreeg van een kennis van deze beroemdheid.

Aan de hand van recente verslagen op de Minghui website, blijkt dat het Sujiatun concentratiekamp wellicht niet het enige concentratiekamp in China zou kunnen zijn. In 2000 vertelde de politie van de stad Sanhe in de Hebei Provincie en het Beijing Bureau in Sichuan tegen Falun Gong-beoefenaars: "Jullie vertellen ons niet jullie namen. We zullen jullie naar concentratiekampen sturen hier ver vandaan. Niemand zal weten dat jullie daar zijn," en: "Er zijn concentratiekampen in het noord-oosten van China en in Xinjiang."

Het volgende gesprek is de vertaling tussen de Epoch Times reporter en de getuige:

Epoch Times: Hoe kon het Sujiatun concentratiekamp zo geheim blijven?

Antwoord: Omdat verschillende mensen de winst delen. Dus vertellen ze niets aan anderen.

ET:  In hoeverre was het personeel van het ziekenhuis op de hoogte van deze wandaden?

A: Een klein aantal functionarissen en enkele artsen zijn in het geheim betrokken bij de organenroof. Verder waren er een aantal anderen van op de hoogte, maar het was absoluut te taboe \[om erover te praten]. Iedereen is bang om vermoord te worden of om het gevaar uit te dagen, dus vermijdt iedereen het onderwerp. Alleen de meest betrouwbare artsen konden uitgekozen worden om de chirurgen te worden die de organenroof zouden uitvoeren.

ET: Denk je dat Chi Mingyu, het hoofd van het Sujiatun ziekenhuis, hiervan af wist?

A: Ik denk dat hij ervan af weet.

ET: Wat kan je ons vertellen over het ziekenhuis?

A: Iedereen heeft wel eens gehoord van dit ziekenhuis. Het is best beroemd. Hoe dan ook, mensen die geen trombose of hartproblemen hebben komen meestal niet naar dit ziekenhuis. Dus is het niet geheel een doordeweekse locatie. Sujiatun is gevestigd in een buitenwijk van Shenyang, op het platteland.

In 2001 begon het ziekenhuis Falun Gong boefenaars vast te houden. In het begin werden deze mensen vastgehouden in de appartementen in de achtertuin van het ziekenhuis. Later werden deze gebouwen afgebroken, en niemand wist waar in het ziekenhuis de  beoefenaars naartoe gebracht werden. Nogal wat personeel vermoedde dat de Falun Gong beoefenaars in het geheim overgeplaatst waren naar de kelders van het ziekenhuis. Volgens sommig personeel, heeft het ziekenhuis een groot aantal ondergrondse kamers.
(nvdr - de journalist die het verhaal van Sujiatun naar buiten bracht, beweerde dat het ziekenhuis aan een vroegere militaire luchtafweerbasis gebouwd is)

Toen ik daar werkte, zei de persoon die verantwoordelijk was voor logistiek en aankoop dat het aantal steriele operatie handschoenen en de dagelijkse voorraad die het ziekenhuis hem vroeg in te kopen, dramatisch was gestegen. De mensen van logistiek schatten - gebaseerd op de inkopen van die tijd - dat er op zijn minst 6000 Falun Gong beoefenaars werden vastgehouden in het ziekenhuis.

Deze Falun Gong beoefenaars werden niet vastgehouden in de 4 verdiepingen tellende patiëntenvleugel aan de voorkant van het ziekenhuis, om te vermijden dat het ziekenhuis personeel hen zou zien. Ik zag slechts occasioneel een Falun Gong beoefenaar op een brankard voor onderzoek naar de eerste verdieping gezonden worden. Deze mensen waren erg zwak. Waar de meerderheid van de Falun Gong beoefenaars werd vastgehouden, wist niemand. Omdat er velen niet op de hoogte waren, informeerden sommigen van het ziekenhuispersoneel bij de leiding waarom er zoveel voedsel, handschoenen en andere voorraad werd aangekocht. De ziekenhuisleiding zei dan: "Jij moet enkel je job goed doen. Het is niet nodig zoveel vragen te stellen."

ET: Hoe weet je dat ze organen verwijderden bij nog levende mensen?

A: Tijdens het Chinese nieuwjaar van 2003, kwam iedereen elkaar bezoeken. Bijvoorbeeld, ze kwamen bij elkaar om chinees te schaken of om Mahjong te spelen. Wanneer ze met elkaar kletsten, zeiden ze wel eens wat over deze zaken. Ik wist dat mijn familie gemakkelijk aan geld kwam, maar ik wist niet hoe. Later, vertelde mijn ex-man me hierover.

Mijn ex-man is een getalendeerd hersenchirurg. Veel leidinggevenden van andere ziekenhuizen wilden dat hij kwam werken in hun ziekenhuizen. Het was gemakkelijk om hem te gebruiken. Hij is slim. Hij wist hoe hij aan geld kon komen.

Wanneer hij in het Sujiatun ziekenhuis kwam, was hij een interne dokter. Al heel snel werd hij gepromoot tot hersenchirurg. Begin 2003 merkte ik op dat hij vaak in gedachten verzonken was. Bijvoorbeeld, wanneer hij TV keek klampte hij een sofakussen vast. Wanneer ik de TV afzette merkte hij daar niks van.

In het begin vertelde mijn ex-man dat hij gewoonweg een andere baan wou zoeken. Ik was erg verbaasd: Waarom? We hebben een goed leven hier in Sujiatun. Langzamerhand, begon hij 's nachts te zweten en had hij nachtmerries. Wanneer hij wakker werd was het dekbed helemaal bezweet in de vorm van een menselijk lichaam. Ik vroeg of hij misschien teveel stress had van zijn werk. Soms had hij lange discussies in de leeskamer met mijn vader. Hij vroeg mijn vader om hulp bij het zoeken naar ander werk. Hoe dan ook, om bepaalde redenen hielp niemand bij ons in de familie hem daarbij.

Uiteindelijk kon ik het niet meer tolereren. Ik vroeg aan hem wat er was, en hij vertelde het me. Een vriend van mij zag dat er Falun Gong-beoefenaars gevangen zaten in Sujiatun. Iedereen wist dat er heel veel Falun Gong-beoefenaars hiernaar toe waren gezonden vanuit de Masanjia en Dabei-gevangenissen. We dachten er niet aan. Heel veel mensen die in Sujiatun werken zijn afkomstig van families van hooggeplaatst personeel. We hebben deze gewoonte gevormd toen we nog erg jong waren: vraag niet naar iets wat niet aan je gebonden is.

De broer van één van mijn klastgenoten ging in 2002 naar het buitenland vlak nadat hij deelnam in deze zaken. Hij ging weg na het uitvoeren van een paar operaties.

ET: Wat voor soort operaties voerde je ex-man uit?

A: Hij verwijderde hoornvlies. In het begin wist hij niet of die mensen wel toestemming hiervoor hadden gegeven. Mensen op de operatietafels waren niet bij bewustzijn, maar ze waren levend. Hij wist dat nadat hij er een paar had gehad. Hoe kunnen er zoveel mensen zijn die hun hoornvlies afstaan? Hij zei dat de persoon die hem vroeg dit soort dingen te doen hem vertelde: je bent nu al aan boord van dit schip. Eén iemand vermoorden is moord. Meerdere vermoorden is ook moord. Hij zei later dat ook hij wist dat ze levend waren. Waar de organen en de lijken naartoe gebracht werden heeft hij niet gevraagd.

Toen begon hij eraan kapot te gaan. Hij was zelfs heel nerveus als hij met de auto reed. Hij kon geen normaal leven meer leiden.

In 2003, wisten veel mensen in het gemeenschappelijke gezondheidsbureau ervan. Niet alleen familieleden wisten ervan, ook sommige buitenstaanders wisten het ook.

Mijn ex-man vertelde me dat de patienten die nieren nodig hadden zich in andere ziekenhuizen bevonden. De nier zou dan in het Sujiatun ziekenhuis verwijderd worden. Hij wist niet goed wat er daarna gebeurden. Misschien dat de lijken naar het Sujiatun crematorium of naar de vuilverbrandingsoven gingen.

Bij een persoon werd niet alleen het hoornvlies verwijderd. Andere organen werden net zo goed verwijderd. Dit is hetzelfde als moord. Waneer chirurgen een beetje afwijken, kunnen hun scalpels mensen vermoorden.

Het is de reden waarom ik gescheiden ben. Als het buitenhuwelijkse zaken waren, dan zou ik het misschien nog kunnen verdragen. Het feit dat hij me dit kon vertellen laat zien dat er nog een beetje geweten in hem zit. Als hij het me niet had verteld, dan zou ik het niet geloven. Hij heeft het verteld met zijn eigen mond. Niemand zou verwachten dat hij zulke dingen deed.

ET: Waren er nog meer chirurgen?

A: Er zijn nog meer chirurgen. Mijn ex-man is een hersenchirurg. Het is niet mogelijk dat hij ook nieren verwijderde.

Al deze zaken worden in het geheim uigevoerd. Een heleboel artsen waren nog in opleiding en overgeplaatst van ander ziekenhuizen. Omdat de overheid geen verantwoordelijkheid wil dragen voor de levens en de lijken van Falun Gong beoefenaars, worden ze als vuilnis beschouwd door het regime, en hun lichamen werden gebruikt in experimenten door nieuwe artsen die hun praktijkexamens deden.

Heel wat artsen kwamen en vertrokken weer omdat ze zich heel slecht voelden na hun betrokkenheid in dit soort dingen. Ze vroegen ofwel een overplaatsing aan naar elders of ze veranderden hun identiteit. Misschien zijn sommigen vermoord om bewijsmateriaal te beschermen; hun persoonlijke dossiers werden uit het ziekenhuisbestand geschrapt, of hun namen veranderd. Niemand kan zeggen waar deze artsen zijn.

Het personeel weet dat de achterkant van het ziekenhuis een verboden zone is; het wordt constant in de gaten gehouden. Het personeel mijdt het onderwerp.

ET: Naar verluid heeft het ziekenhuis een verbrandingsoven. De persoon wiens organen verwijderd zijn zou hier levend ingeworpen worden. Klopt dat?

A: Het ziekenhuispersoneel noemt deze plaats de 'verbrander'. Eigenlijk is het een boilerkamer. Een aantal arme boeren uit de omgeving worden ingehuurd om in de boilerkamer te werken. Ze waren straatarm toen ze hier voor het eerst aankwamen. Maar ze konden wat uurwerken, ringen, halskettingen etc. oprapen. En niet weinig. Het personeel zegt dat deze juwelen en horloges verzameld werden van Falun Gong beoefenaars wiens organen verwijderd waren net voor ze in de boiler geworpen worden om verbrand te worden. Men zegt dat sommigen nog leefden wanneer ze in de oven geworpen werden.

ET: Hoe weet je dat alle gevangene in Sujiatun Falun Gong-beoefenaars zijn?

A: Het zijn allemaal Falun Gong-beoefenaars. Anderen hebben familieleden. Familieleden komen om te vragen waar hun familieleden zijn. Alleen wanneer Falun Gong-beoefenaars hiernaar toe worden gestuurd, weet hun familie van niets. Masanjia en Dabei-gevangenissen hebben heel veel Falun Gong-beoefenaars vastgehouden. Nu zijn er niet zoveel meer. Elke dag worden er mensen vrijgelaten. Weet je waar deze Falun Gong-beoefenaars naartoe worden gestuurd?

Die Falun Gong-beoefenaars worden vastgezet in Sujiatun; ze hebben dan geweigerd om een brief te ondertekenen zodat ze geen Falun Gong meer zouden beoefenen. Vele hebben geprotesteerd via een hongerstaking. Ze waren heel zwak omdat ze niet aten.

Iedereen kreeg een velletje papier. Als je geen Falun Gong meer zou beoefenen, dan zou je je vingerafdruk op het papier moeten drukken en dan werd je meteen vrijgelaten. Wanneer iemand vertrok uit een plaats waar beoefenaars vastzaten, dan wisten de mensen binnen niet waar ze heen gingen. Ze dachten dat deze mensen werden vrijgelaten. Of hen werd verteld dat ze naar ziekenhuizen werden gebracht voor behandeling. Degenen die vertrokken werden normaal gezien eerst net zolang geslagen totdat ze hun bewustzijn verloren. Daarna werd hen een slaapmiddel ingespoten.

Niemand van deze mensen is levend Sujiatun uitgekomen. Driekwart van deze 6000 mensen zijn gedood, met hun harten, nieren, lever en huid geoogst en hun lichamen verbrand. Ik vermoed dat er nu nog zo'n 2000 Falun Gong boefenaars in het ziekenhuis verblijven, en ik vrees dat de autoriteiten alle bewijsmateriaal zullen vernietigen en hen allemaal zal vermoorden.

ET: Volgens de officiële website van het rechtssysteem van de stad Shenyang, riep het personeel van het Sujiatun ziekenhuis in het jaar 2000 alle kaderleden van de Chinese Communistische Partij op om het besluit Falun Gong te vervolgen te bestuderen.

A: Ik weet hier niets van. Soms leefde mijn ex-man in de slaapzaal van het ziekenhuis. Hij zei er meestal niks van. Hij belde dan simpelweg naar huis om te zeggen dat hij het druk had en dan kwam hij niet naar huis.

Mijn ex-man wist dat er Falun Gong-beoefenaars waren. Elke chirurg wist het. In die tijd werd hen verteld dat het vervolgen van Falun Gong niet telde als een misdaad. In plaats daarvan was het "schoonmaakwerk" voor de Chinese Communistische Partij. Degene op de operatietafel lagen waren of mentaal kapot gemaakt of buiten bewustzijn. Degene bij wie vooral hoornvlies werd verwijderd waren ouderen en kinderen.

Mijn ex-man was ook bezorgd dat ze hem op een dag zouden vermoorden, omdat hij bewijsmateriaal had vernietigd. Dus is hij naar het buitenland gegaan. Andere mensen wisten dat hij het niet zou durven om erover te praten.

ET: Door de jaren heen kwamen er geen familieleden vragen naar hun familie?

A : Tussen 2001 en 2003 kwam er slechts één iemand vragen of zijn familieleden hier gevangen zaten. Het was allemaal geheim, niemand wist ervan. Wanneer mensen werden gearresteerd was er geen papierwerk. Wanneer mensen werden vrijgelaten was er ook geen papierwerk.

Vervolging is vervolging. Het is tegen de mensheid. Ik als Chinees voel me heel verdrietig. Hier vermoorden Chinezen elkaar. Het is anders als de slachtpartij in Nanjing toen de Japanners China binnen vielen. Dit is het vermoorden van onze eigen mensen. Het maakt niet uit of ze nou wel of geen Falun Gong beoefenen, het zijn onze medemensen. Dit is extreem wreed.

ET: Voelde degene die hieraan meededen of ze iets verkeerds deden?

A : Tussen leven en geld, kiezen sommige mensen geld. Nadat ik hier achter kwam, vertelde ik mijn ex-man: "Je hele leven is geruïneerd. Je kan geen scalpel meer vasthouden." Wanneer je een operatie uitvoert, dan herrinner je de dingen die je deed in het verleden. Ik ben geen chirurg. Maar toch, wanneer ik over deze dingen praat, sta ik te beven en word ik zo bang.

Later, nadat mijn ex-man klaar was met de emigratie-procedures, moest hij me uitleggen waarom hij wegging. Ik vertelde hem dat je alleen dingen kunt kiezen nog voordat je deze dingen \[organen verwijderen bij levende mensen] deed.

Ik beoefen geen Falun Gong. Ik ben niet zo nobel. Ik kwam niet naar de V.S. van zo ver weg om dit aan de wereld te openbaren. Mijn vriend vertelde me dat ik naar de V.S. moest reizen om me op te vrolijken. Hij vertelde me dat Amerika een land is dat mensenrechten waardeert. Het is een vrij land. Hij zei dat je daar je ervaringen kon vertellen. Mensen denken dat ik gescheiden ben omdat mijn ex-man naar het buitenland ging, en dat ik niet mee wilde gaan. Anderen waren niet zo blij met me. Ze vroegen me waarom ik van mijn man scheidde en zeiden dat hij zo'n goede kerel was.

Nu we dit openbaren aan de wereld, kunnen er tenminste nog een paar mensen overleven. Ik geef er niets om of ze het bekennen of niet. Het openbaren van dit zal hun slechte daden afschrikken.

Ik denk voor degene die dit nieuws gelezen hebben, als ze familieleden missen, dan zouden ze zich moeten verenigen en een verklaring eisen van verbonden overheidsbureau's. Wanneer er mensen verdwijnen, dan zijn ze of dood of gek. Anders vinden ze wel een oplossing om op de één of andere manier een bericht naar huis toe te zenden.

Het Shenyang ochtendnieuws rapporteerde op 11 maart dat een plattelandsarbeider was gecremeerd zonder toestemming van de familie. De persoon is al gecremeerd. Wie weet of zijn organen ook werden verwijderd?

Ik zag dat er een bekentenis was van een spion. Er komt ook een bekentenis van een dokter. Hij hoeft niet zijn eigen naam te zeggen. Alhoewel hij toch de informatie kan verspreiden. Iedereen die dit soort dingen heeft gedaan voelt zich schuldig.

Korte Introductie van het Sujiatun Concentratiekamp

Sujiatun is één van de negen wijken bestuurd door de stad Shenyang. Het is een satellietstad 15 kilometer vanaf het zuiden van de stad Shenyang. De officiële naam van het Sujiatun Concentratiekamp is het Nationale Traditionele Chinese Medicijnen (TCM) Trombose Behandelingscentrum. Het adres is:

Xuesong straat 49
Sujiatun District
Shenyang
Provincie Liaoning
China

Het heette voorheen het Liaoning Thrombose Behandelingscentrum van geïntegreerde Chinese en Westerse Medicijnen genoemd en werd gebouwd in 1998. Het ziekenhuisdomein is 21.000 vierkante meters groot, waarvan er ruim 17.000 bebouwd zijn. Er werken 460 mensen verdeeld over 24 departementen en 20 specialisaties.

Lees ook het andere interview met deze getuige:
Interview met een getuige over het oogsten van organen in Sujiatun