Door een Clearwisdom correspondent van de Xinjiang Uyghurse Autonome regio, China. Xie Zhiying, geboren in de Chinese provincie Henan, was kaderpersoneel van het Aksu Belasting Bureau in de provincie Xinjiang. Ze werd vastgehouden in een psychiatrisch ziekenhuis, tweemaal zonder reden, gewoon voor het beoefenen van Falun Gong. Haar werkgever, onder invloed van het plaatselijke 610 Bureau, hield haar zeven jaar gevangen zonder bezoekrecht van haar familie. Ze stierf onverwacht op 6 augustus 2011, maar de autoriteiten van het 610 Bureau stonden haar familie niet toe om het lichaam te zien.

Naam

Geslacht:

Leeftijd:

Beroep:

Datum van overlijden:

Datum van meest recente arrestatie:

Recentste plaats van detentie:

Stad:

Provincie:

Mishandelingen:

Nadat de vervolging van Falun Gong begon in 1999, werd ze gedwongen tot opname in een psychiatrisch ziekenhuis. Hoewel ze volkomen gezond was, werd ze tot het uiterste gefolterd. Ze onderging elektrische schokken, gedwongen voedingen, een grote dosis medicijninjecties, eenzame opsluiting, geen familie bezoeken en nog veel meer. Er werd gezegd dat ze zogezegd een "nauwe behandeling" diende te ondergaan, de zogenaamde "psychiatrische behandeling" van gedwongen hersenspoeling, en niet minder. Geen van deze martelingen resulteerde in het gewenste effect van de vervolgers.

Na haar vrijlating uit het psychiatrisch ziekenhuis, ging ze naar Beijing om beroep aan te tekenen. Het lokale veiligheidsbureau van Aksu veroordeelde haar tot drie jaar dwangarbeid in 2001, in het Wulapo dwangarbeidskamp.  In november 2002 werd ze overgeplaatst naar een nieuw vrouwenkamp. Hier werd mej. Xie onderworpen aan gewelddadige hersenspoeling, Elektrische schokken, het ontnemen van slaap en badkamerbezoeken, uithongering, gedwongen om lang te blijven staan, geslagen en godslastering door drugsverslaafde gevangenen.

Mej. Xie weigerde mee te werken met de vervolgers op verschillende manieren. Zo weigerde ze lasterlijke teksten te lezen en dito beelden te bekijken over Falun Gong, getallen uit te schreeuwen, een naamplaatje te dragen, belasterende liederen zingen, het reciteren van het gevangenisreglement en arbeidsvoorschriften. Ze ging eveneens in hongerstaking als protest tegen de fysieke folteringen en wrede mishandelingen. Op een dag organiseerde het kamp een bijeenkomst, waarbij alle gedetineerden toekeken hoe ze in de vergaderzaal werd gesleept. Bewakers waren echter niet in staat om haar te dwingen te vergadering bij te wonen. Anderen getuigden hoe ze de eetzaal werd binnengesleept tijdens haar hongerstaking. Haar vervolgers waren geschokt door haar openlijk verzet tegen de vervolging. Andere beoefenaars werden hierdoor aangemoedigd om ook hetzelfde te doen.

Na haar eerste vrijlating uit het kamp werd ze voortdurend lastiggevallen door officieren. Al snel werd ze opnieuw naar het psychiatrisch ziekenhuis van Alar gebracht. Elke bezoekrecht van haar familie werd ontnomen. Enkele maanden na haar vrijlating, verloor ze het vermogen om te spreken. Haar salaris werd door haar werkgever ingehouden en ze werd van haar vrijheid beroofd. Iemand kreeg de opdracht om haar overdag in het oog te houden, waardoor ze ook nog eens volledige isolatie moest doorstaan in haar eigen huis sinds 2004.In de afgelopen zeven jaar kon ze door het Political & Judiciary Committee van de CCP, geen bezoek ontvangen van haar man. Ze werden gedwongen om gescheiden te leven. Haar zoon mocht haar ook niet bezoeken. Ondertussen weigerde haar moeder, Yuan Jingyun,een hersenspoeling te ondergaan, en ging naar Peking om beroep aan te tekenen. Ze werd in Peking gearresteerd en onderging dwangarbeid. Ze werd nauwlettend in het oog gehouden door haar werkgever, Wushi County Tax Bureau, na haar vrijlating. Haar broer, Xie Zhiming, werd tweemaal opgenomen in een gedwongen arbeidskamp omdat hij Falun Gong beoefende.Hij werd onder voogdij geplaatst van zijn werkgever gedurende acht maanden, en onderging een hersenspoeling. Eenmaal ontmoette hij in het geheim een persoon die mej Xie Zhiying zag. Daar vernam hij dat de isolatie van zijn zus in opdracht gebeurde van het 610 Bureau, en uitgevoerd werd door haar werkgever.

Door een val eind mei 2011 was haar moeder niet meer in staat om te lopen en kon zichzelf niet verzorgen. Haar zoon werd toegestaan om haar op te halen, en bij haar te wonen. Ze was bezorgd over haar dochter. Op 23 juni 2011 klaagde ze de voorzitter  van  Aksu Bao Liqun aan, voor de weigering van bezoekrecht van haar dochter. Op 28 juni 2011 kreeg ze de toelating om haar dochter te bezoeken onder begeleiding van haar zoon.

Tijdens het bezoek aan haar dochter werd ze omringd door meer dan een dozijn agenten die haar amper na een half uur aanspoorden om het huis te verlaten. Mej. Yuan drong aan op haar recht om in het huis van aar dochter te slapen en te eten en voor haar dochter een maaltijd te koken. Met zoveel agenten in haar huis leek mej. Xie bedreigd toen haar moeder haar omarmde opende Xie haar mond maar ze was niet eens in staat om “moeder” te zeggen. Haar moeder omarmde en knuffelde haar dochter terwijl ze een poging deed om haar bevende dochter te kalmeren en gerust te stellen. Toen ze haar moeder iets hoorde zeggen over voedsel bereidde ze een eenvoudige maaltijd die ze rustig samen met haar moeder en broer namen.

Mej. Yuan vroeg om in het huis van haar dochter te slapen.Yang Jing, voorzitter van het plaatselijke 610 Bureau, zei dat ze in het oog diende gehouden te worden door 5 personen of mevr. Yuan zou teruggestuurd worden naar haar thuisstad Wushi. Tenslotte verklaarde Yang Jing dat als de familie elkaar wilde zien, meerdere agenten aanwezig moeten zijn. De reden die hiervoor werd aangehaald was om te voorkomen dat mej. Xie zou ontsnappen gezien ze krankzinnig was of dat ze zou haar familie kunnen doden als ze weer samen waren.

Geschokt door dergelijke absurde verklaringen over haar dochter, maakte mevr. Yuan zich nog meer zorgen over de veiligheid van haar dochter. Ze verzocht herhaaldelijk haar dochter vaker te zien en een familiebijeenkomst toe te staan. Wang Jihong, van  het 610 Bureau in Aksu, eiste dat elk van hen een verklaring zouden ondertekenen waarbij ze geen enkel contact zouden hebben met medebeoefenaars noch pamfletten uit zouden delen. Weigerden ze dit te doen dan zou er niet worden ingegaan op de verzoeken van mej. Xie en haar moeder.

Slechts 39 dagen later, op 6 augustus 2011, werd door de politie aangekondigd dat mej. Xie Zhiying was overleden. In afwezigheid van de familie werd door de politie een autopsie aanbevolen waarbij de resultaten later aan haar man zouden worden meegedeeld. Tegen haar moeder werd gezegd dat ze niet toegelaten werd het stoffelijk overschot van haar dochter te zien. Toen haar broer,  Xie Zhiming naar het 610 Bureau in Aksu ging, werd door de portier medegedeeld dat er niemand met de achternaam Xie het gebouw mocht betreden.

Oorspronkelijk tekst : http://clearwisdom.net/html/articles/2011/8/23/127638.html