(Minghui.org). Mevr. Wu Shilian, 46, wordt al meer dan acht maanden vastgehouden sinds haar illegale arrestatie door politie ambtenaren van het Banqiao Township in Yuexi County op 22 mei 2012. Haar familie ontving noch een mondelinge noch schriftelijke mededeling van haar arrestatie. Ze wordt momenteel vastgehouden in het Yuexi Detentie Centrum. Mevr. Wu was recent in het geheim tot vier jaar cel veroordeeld door het Yuexi County gerechtshof. Ze heeft een beroep aangetekend via het Liangshan County Intermediate Court.
Voorafgaand aan haar arrestatie, ging ze naar Zhaojue om het salaris van haar jongere broer, Wu Shihai, op te vragen. Meneer Wu, ook een Falun Gong beoefenaar, is blind en kan niet voor zichzelf zorgen als gevolg van marteling in de gevangenis. Terwijl ze probeerde haar broer te helpen, werd mevr. Wu bedreigd door het 610 Bureau van Zhaojue. Nadat ze teruggekeerd was in Yuexi County, hielden autoriteiten haar in de gaten en arresteerden haar uiteindelijk.
Hele familie heeft baat bij beoefening van Falun Gong maar wordt vervolgd
Mevr. Wu leed aan vele ziektes, maar ze verdwenen allemaal nadat ze Falun Gong begon te beoefenen. Sinds het communistische regime Falun Gong begon te vervolgen in 1999, is mevr. Wu Shilian vele keren gearresteerd door het 610 Bureau wegens het informeren van mensen over de vervolging. Eerder, werd ze tot twee keer toe naar een dwangarbeidskamp gestuurd waar ze in totaal 3,5 jaar vastgehouden werd. Ze werd ook onderworpen aan diverse vormen van marteling in detentiecentra en werkkampen.
Mevr. Wu’s moeder, Long Tingzhen, is in de 70. Ze leed aan ernstige reuma waardoor ze moeite had haar knieën te buigen en bijna gehandicapt raakte. Nadat ze echter met Falun Gong begon, herstelde ze van haar ziekte zonder enige medicatie.
In november 2001 werden mevr. Wu, haar moeder, haar dochter en een andere beoefenaar gearresteerd door het Zhaojue 610 Bureau. Hun huizen werden overhoop gehaald. Mevr. Long werd naar het Nanmusi Vrouwen Dwangarbeidskamp gestuurd in de Sichuan Provincie, waar ze mishandeld werd.
Voor haar arrestatie, was mevr. Wu de kostwinnaar voor haar familie. Als gevolg van haar gevangenschap, verloor haar familie de enige bron van inkomsten.
Jongere broer blind en gehandicapt als gevolg van marteling
Mevr. Wu’s jongere broer, meneer Wu Shilai, is 43 jaar oud. Hij was leraar aan de Zhaojue County Ethnic Middle School in de provincie Liangshan. Hij werd sinds 1999 verschillende keren vervolgd door het Zhaojue 610 Bureau. Zijn salaris werd gereduceerd en uiteindelijk door zijn werkplaats ingehouden en hij werd onder surveillance geplaatst. Hij werd minstens vier keer vastgehouden, twee keer naar werkkampen gestuurd en 4 jaren gevangen gezet.
In een werkkamp werd meneer Wu gedwongen hard te lopen voorbij zijn fysieke capaciteit en onderworpen aan andere vormen van fysiek misbruik. Hij werd gedwongen stil te staan in militaire houding van ’s morgens tot 2 uur ’s nachts en soms zelfs de hele nacht. Hij werd ook vastgebonden met touw, geschokt met elektrische knuppels, hij kreeg dwangvoeding en werd gemarteld. He viel vele keren flauw als gevolg van de marteling.
In april 2003 werd hij naar het Mianyang nr. 4 Ziekenhuis (een psychiatrisch instituut) gestuurd door de ambtenaren van het Xianhua Dwangarbeidskamp. Terwijl hij in het ziekenhuis was, werd hij geïnjecteerd met medicijnen die het centrale zenuwstelsel aantasten. Hij kreeg ook medicatie onder dwang. Als gevolg waren zijn bewegingen voor lange tijd langzaam en zijn reactie was zwakzinnig. Zijn gezichtsspieren raakten enigszins verlamd en hij kwijlde.
Terwijl hij in de Deyang gevangenis vastgehouden werd van 2005 tot 2009, was meneer Wu’s gehele lichaam bedekt met wonden van het slaan met bamboestokken. Voor zijn verwonde benen kans hadden om te helen, stapten medegevangenen in opdracht van de bewakers op zijn voeten, wat erin resulteerde dat zes van zijn teennagels afbraken en uitvielen.
Meneer Wu bloedde ook uit beide oren als gevolg van de afranselingen. Omdat het bloed niet op tijd weg kon vloeien, raakte het binnenin verstopt, wat tot gevolg had dat zijn beide oren hard werden en er zich donkerrode bobbels vormden. Vanwege aanhoudend misbruik raakten zijn oren volledig misvormd. Ook werden meneer Wu’s voortanden uit geslagen. Een diep litteken kon gezien worden in zijn mondhoek en de wonden op zijn hoofd waren ook duidelijk zichtbaar.
In gevangenisafdeling nr. 2 werd meneer Wu geslagen totdat hij vol met kneuzingen zat, niet meer kon praten en grote moeite had met lopen. Bij een gelegenheid sleepten de bewakers hem zelfs naar zijn cel, tilden hem hoog boven de grond en lieten hem vervolgens neervallen. Ze zetten ook criminele medegevangenen aan hem te slaan.
Meneer Wu werd vaak geen voedsel gegeven. Zijn handen en benen waren geboeid en hij werd in eenzame opsluiting opgesloten. Ook al was het winter en erg koud, hij werd slechts toegestaan een dunne laag kleren te dragen. Hij moest op de koude vloer slapen.
Ongeacht of het lente, zomer, herfst of winter was, de bewakers instrueerden medegevangenen hem iedere nacht om 2:00 naar buiten te slepen en hem in koud water te dompelen. Hij werd soms naar het toilet gesleept en met zijn hoofd ondergedompeld in een bak met koud water. Hij werd gedwongen stil te staan voor lange tijd zonder slaap en wanneer hij zijn ogen sloot, sloegen de bewakers op zijn hoofd met een bamboestok. Vele keren was zijn hoofd bedekt met bloed als gevolg van de afranselingen. Zijn folteraars drukten ook op zijn ogen met hun vingers, wat hem zijn gezichtsvermogen kostte.
Als gevolg van het aanhoudende misbruik raakte meneer Wu blind en mentaal onstabiel. Hij verloor de controle over zijn blaas en ingewanden en kon niet langer voor zichzelf zorgen.
Meneer Wu werd uiteindelijk in 2009 uit de Deyang gevangenis ontslagen. Bij zijn thuiskomst viel hij in een diepe sluimering voor enkele weken voor hij uiteindelijk weer uit zijn bed kon komen om iets te eten. Zijn ouders huilden toen ze hun zoon in een dergelijke staat zagen.
Aangezien zijn zus gevangen genomen was en tot vier jaar cel veroordeeld was, kon meneer Wu alleen op zijn oude ouders terugvallen om voor hem te zorgen. Ze moesten ook voor mevrouw Wu’s dochter zorgen. Zij heeft niemand anders om voor haar te zorgen.
