(Minghui.org) De eerste “geestelijke gezondheidswet” in China werd op 1 mei 2013 formeel doorgevoerd. Voor het eerst heeft het Chinese Communistische regime de definitie van “onvrijwillige behandeling” verhelderd evenals de bijbehorende criteria en procedures.
De onderdirecteur van het No.6 Universitair ziekenhuis in Beijing, die deelnam in het creëren van deze wet, heeft verschillende keren gezegd, “De geestelijke gezondheidswet is bedoeld voor mensen die op geestelijk vlak in aanmerking komen om de diagnose mentale stoornis te krijgen en hiervoor moeten strikte criteria and procedures opgezet worden; de wet moet ook juridische verantwoordelijkheid en straffen bepalen bij het overtreden van de diagnostische criteria voor een psychische stoornis en voor wanneer mensen die niet geestesziek zijn toch behandeld worden als geestelijk zieken.
Een rookgordijn
Terwijl het regime de mentale gezondheidswet aankondigt, worden Falun Gong beoefenaars nog steeds vervolgd in psychiatrische ziekenhuizen. De geestelijke gezondheidswet wordt door velen gezien als grootspraak door de Chinese Communistische Partij (CCP) om zo de verdenkingen van misdaden te onderdrukken. Door de geschiedenis heen heeft de CCP herhaaldelijk positieve uitspraken gedaan terwijl het eigenlijk schandelijke misdaden beging achter de schermen. Dit laatste rookgordijn is geen uitzondering.
Dhr. Li Yong werd 12 jaar lang vastgehouden in een psychiatrisch ziekenhuis
De 42 jaar oude dhr. Liu Yong, was een werknemer bij Handan IJzer en Staal. Nadat de CCP in 1999 begon met het vervolgen van Falun Gong, ging hij naar Beijing om voor gerechtigheid te pleiten, en werd hij illegaal vastgehouden in een dwangarbeidskamp. In juni 2001 ging zijn moeder, die misleid was door de heftige leugens van de CCP, in op de voorstellen van het leiderschap bij Handan IJzer en Staal om haar mentaal gezonde zoon naar het Boading psychiatrisch ziekenhuis te sturen. Dhr. Liu was op dat moment een gezonde jonge man van 30. Simpelweg omdat hij weigerde zijn geloof op te geven, heeft hij zich in een levende hel bevonden gedurende de laatste 12 jaren.
Net als de dwangarbeidskampen en gevangenissen in heel China, werkte ook het Boarding psychiatrisch ziekenhuis mee met de CCP om Falun Gong beoefenaars te vervolgen. Volgens onvolledige statistieken zijn er minstens al 24 Falun Gong beoefenaars gestorven in dat ziekenhuis.
Toen Liu Yong voor het eerst daar kwam, werd hem dagelijks onder dwang drugs toegediend die het centrale zenuwstelsel beschadigen. Telkens moest hij zijn mond openen zodat het personeel er zeker van kon zijn dat hij de drugs doorgeslikt had. Dokters zeiden tegen hem, “We weten dat je geen mentale stoornis hebt, maar we worden gedwongen dit uit te voeren, we moeten dit doen.” Het ziekenhuis diende hem ook injecties toe met onbekende drugs welke hem enorme pijn bezorgde en waardoor hij bijna bezweek. Zelfs wanneer hij nog maar amper bij zijn bewustzijn was, hield hij zich stevig vast aan zijn geloof in Waarachtigheid-Mededogen-Verdraagzaamheid. Omwille van dit standvastige geloof was hij in staat het te overleven.
Omdat de ziekenhuisambtenaren wisten dat dhr. Liu compleet normaal was, gaven ze hem klusjes. Tweemaal probeerde hij te ontsnappen toen hij het vuilnis ging weggooien, maar zonder succes. De tweede keer werd hij opgepakt in een reisbus. Sindsdien werd hij compleet beperkt en was hij zelfs niet toegestaan om op de gang te komen. Elke dag werd hij gedwongen schoon te maken, met inbegrip van de toiletten. Liu Yong hield zich stevig vast aan de principes van Falun Dafa en hij zei, “Het maakt niet uit waar ik mij bevindt, ik zal de mensen laten weten dat Falun Dafa goed is!”
Omdat het ziekenhuis vreesde dat de manier waarop dhr. Liu behandeld werd bekend zou worden in de buitenwereld, stonden ze hem niet toe pen en papier te hebben of naar iemand te bellen. Hij mocht geen bezoek ontvangen, zelfs niet van familie en vrienden. Niemand werd toegestaan hem ook maar even te zien, zelfs niet op een afstand. Hij werd volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Familie en vrienden die om hem geven hebben gebeld, maar het ziekenhuis stond Liu Yong nooit toe te telefoneren. Na 12 jaar in zo’n donker hol geleefd te hebben, is het moeilijk voor te stellen hoe hij dit heeft overleefd.
Praktijken zoals deze waarbij mensen beroofd worden van hun vrijheid en opgesloten worden in psychiatrische ziekenhuizen voor dwangmatige behandeling zonder enige reden is nu technisch gezien illegaal. De geestelijke gezondheidswet heeft strikte criteria voor onvrijwillige behandeling, bestaande uit twee verplichte factoren. De persoon moet zichzelf of anderen geschaad hebben, en hij/zij moet een ernstige mentale stoornis hebben. Liu Yong streeft ernaar een goed persoon te zijn door Waarachtigheid-Mededogen-Verdraagzaamheid te volgen. Hij heeft niemand schade toegebracht, en heeft geen mentale stoornis. Hij is een gezonde man. Het is overduidelijk dat het Boading psychiatrische ziekenhuis hem onvoorwaardelijk vrij moet laten.
Gedurende de laatste 14 jaar zijn er alleen al in de stad Handan vele Falun Gong beoefenaars die “gediagnosticeerd” zijn als hebbende een “mentale ziekte”.
Dhr. Yang Baochun
Yang Baochun werkte in de Jinhang Flannel Fabriek in Handan. In 1999 ging hij naar Beijing om voor gerechtigheid voor Falun Gong te pleiten en werd hij onwettig gearresteerd en voor twee jaar naar een dwangarbeidskamp gestuurd. Hij werd zo wreed gemarteld dat zijn rechterbeen geamputeerd moest worden. Om zich van de verantwoordelijkheid te ontdoen stuurde het kamp hem naar het Ankang psychiatrisch ziekenhuis in Handan.
Wang Yubi, het hoofd van het ziekenhuis, beval een verpleegster om stiekem drugs in het eten van dhr. Yang te doen zodat hij in een mentale patiënt zou veranderen. Dhr. Yang kreeg hevige neveneffecten van die substantie. Hij kwijlde constant en kon niet meer fatsoenlijk spreken. Zijn tong verstijfde en hij verzwakte. Hij werd vier jaar in het psychiatrisch ziekenhuis vastgehouden.
Eind 2005, om hem te beletten op zoek te gaan naar gerechtigheid, stuurden de fabrieksbazen hem naar het psychiatrisch ziekenhuis in Yongkang, waar hij blootgesteld werd aan onmenselijke behandelingen. In 2008 lukte het hem, ondanks dat hij maar één been had, om te vluchten en ging naar huis, maar het ziekenhuis pakte hem weer op. In 2009 vernamen zijn familieleden dat hij volledig ingestort was omwille van wat hem was aangedaan in het ziekenhuis.
Het recht zal zegevieren
De uitvoering van de “Mentale gezondheidswet” blijkt gewoon weer een truc te zijn gecreëerd door de CCP om het volk te misleiden. Het feit dat Liu Yong en andere Falun Gong beoefenaars nog steeds vastgehouden worden in psychiatrische ziekenhuizen is bewijs hiervoor. Deze nieuwe wet maakt duidelijk dat het een schending van de wet is en een criminele daad van de CCP om psychiatrische ziekenhuizen te gebruiken om Falun Gong beoefenaars te vervolgen. Alle betrokkenen, de dokters en verpleegsters inbegrepen, zouden alle onwettig vastgehouden Falun Gong beoefenaars vrij moeten laten en ze vergoeden voor hun lijden.
