Dwangvoeding is een martelpraktijk die vaak wordt toegepast door personeel in een dwangarbeidskamp op Falun Gong beoefenaars, vooral bij diegenen die in hongerstaking gaan om te protesteren tegen hun onwettelijke opsluiting. Desondanks is het geen poging om hen eten te geven; het is eerder een wrede procedure die al minstens 100 doden onder Falun Gong beoefenaars veroorzaakte. Het gedwongen voeden wordt meestal uitgevoerd door werkkamppersoneel zonder medische training of door criminele gevangenen die worden gedwongen om te assisteren. Harde, niet gesteriliseerde tubes worden in de neus en de maag van de beoefenaar gestoken, waarbij vaak weefsels worden gescheurd of beschadigd; soms komt de tube in de longen terecht. De tubes worden soms voor dagen of weken in een beoefenaar zijn maag gelaten en veroorzaken ernstige infecties, of ze worden eruit getrokken en er herhaaldelijk weer in geduwd. De beoefenaars worden vaak "gevoed" met irriterende middelen zoals hoog geconcentreerd zout water, hete peperolie, kokend water of detergent.
In de zomer van 2003 startte het dwangarbeidskamp van Gaoyang Falun Gong beoefenaars gedwongen te voeden met urine en uitwerpselen van mensen; de overheid beloonde hen voor deze nieuwigheid en zond er kamppersoneel naartoe om zich deze procedure eigen te maken.
Wang Yuzhi herinnert zich haar ervaring met dwangvoeding
"Ik herinner me levendig mijn eerste hongerstaking in het detentiekamp van Harbin. Met de bedoeling me gedwongen voedsel toe te dienen, gebruikten de dokters een metalen haakje om mijn mond open te krijgen en duwden vervolgens een dikke rubberen tube in mijn maag; Mijn mond was gevuld met bloed en mijn lichaam stond vol kneuzingen na elke dwangvoeding. Verschillende mensen sloegen mij en deden mij deze dwangvoeding ondergaan. Zij goten twee grote bekers koud water gemengd met bloem in mij, zeggend dat het 'de maag doet uitrekken'. Toen ik het uitriep, werden de agenten bang dat anderen me zouden horen. Zij bevolen medegevangenen om me zelfs nog meer te slaan en bespotten."
"Vooraleer ze mij voor de eerste maal dwongen voedsel in te laten nemen, zag ik dat ze een vrouwelijke beoefenaar met de naam Shang bij de haren namen en haar hoofd tegen de muur en de grond klopten. Toen ze uiteindelijk het bewustzijn verloor, staken ze de tube in haar neus en begonnen haar voedsel toe te dienen. Het was geen gesteriliseerde tube - zij maakten de tube even schoon in een kom water, duwden het met geweld in haar neus en zo naar haar maag. Daarna injecteerden ze graan gemengd met koud water in de tube."
"Nadat ze met haar hadden afgedaan, richtten de twee gevangenisartsen zich naar mij. Zij stonden met hun tangen en gereedschappen in hun handen en zeiden 'zie je dat? Jij bent de volgende.' Elke dag daarna onderging ik deze vorm van geweldadige voedseltoediening."
"Zij sloegen ons tot op het punt dat we bijna het bewustzijn verloren alvorens onze armen en benen vast te binden en de tubes in onze neus te duwen tot in onze maag. We werden vastgebonden om te voorkomen dat we de tubes uit onze neus zouden trekken, daar de pijn onmenselijk was."
"Tijdens één gelegenheid was ik getuige van de geweldadige toediening van voedsel bij een vrouwelijke beoefenaar Guo Minxia. De verpleegsters grepen Minxia's haar en sloegen haar gezicht en lichaam bont en blauw. Met als gevolg dat zij stuiptrekkingen kreeg. Toen ik de bewakers en dokters hun daden veroordeelde, werd ook ik geslagen."
"Op een dag hoorde ik de wanhopige schreeuw van een man in de vrouwenafdeling. Het was de man van Ding Yanhong, een vouwelijk Falun Gong beoefenaar. Hij had gesmeekt om haar te mogen bezoeken en wanneer hij uiteindelijk de toestemming kreeg, werd ze voor zijn ogen gevoed onder dwang. Haar man schreeuwde het uit terwijl zijn vrouw streed met de pijn."
"Ik heb altijd al geweten dat indien ik in een brief Falun Gong verwerp, haar leringen verwerp en beloof nooit de oefeningen nog te doen, ik onmiddelijk zou worden vrijgelaten. Maar als het fout is om in 'Waarachtigheid-Medogen-Verdraagzaamheid' te geloven, welke hoop heeft de mensheid dan nog? Deze vervolging verplichtte mensen om te kiezen tussen hun leven en hun geweten. Ik wist dat ik verplicht werd om deze keuze te maken en ik koos voor mijn geweten omdat ik wist dat wanneer goede mensen het goede afzweren, een gezond geloof onder druk van een dictatorschap, iets veel groters in ons sterft."
Gao Xianmin gedood door dwangvoeding
"Politieagent Zhu Wenyong beval vier criminele gevangenen om op de vier lichaamsdelen van de beoefenaar te staan terwijl andere gevangenen de beoefenaar zijn mond opende met een tandenborstel. Zij sneden een plastic fles in twee en duwde de opening van de fles in de beoefenaar zijn mond. Zij goten vervolgens een heel pak (500 gr.) zout in de fles, enkel gemengd met een beetje water. Al de beoefenaars die in hongerstaking gingen, ondergingen de verplichte voedseltoediening op deze manier. Bij sommigen werd één pak zout in hun mond gegoten, bij anderen twee. Bij Zhang Chunmei, een vrouwelijke beoefenaarster werd ooit twee pakken toegediend. Nadien was zij niet in staat om te bewegen, bleef buiten bewustzijn gedurende dagen en nachten, en verloor de controle over haar darmen en blaas. Desondanks haar toestand schopte politieagent Zhu Wenyong haar regelmatig in haar cel, op een kwade toon bewerend dat zij moest stoppen met 'te doen alsof zij dood is."
"In het begin, wanneer zij Falun Dafa beoefenaar Gao Xianmin op deze gewelddadige manier voedsel toedienden, werd één van de mede-gevangenen, die er bij stond, bang en viel flauw. Politieagent Zhu Wenyong liet de gevangene wegbrengen en door een andere vervangen om verder te kunnen doen. Gao Xianmin stierf uiteindelijk als gevolg van deze gewelddadige voedseltoediening...
"Na zijn dood, zeiden de authoriteiten van het '610 bureau' in het Tianhe district dat hij stierf van een hartaanval. Zij bedreigden ook de familie van Gao Xianmin indien zij er iets over zouden vertellen.
Yang Mei, 23, doodgemarteld door dwangvoeding
NEW YORK, 25 oktober 2001 (FDI) - Vier dagen geleden bezocht een ouder koppel in China hun dochter, Yang Mei, die opgesloten zat en vastgehouden werd in een gevangenis wegens haar geloof. Die dag zagen zij haar niet en zij zullen haar nooit meer zien, omdat Yang Mei eerder die ochtend stierf. Zij was de 28e Falun Gong beoefenaar die in de provincie Hebei stierf, door marteling tijdens haar gevangenhouding. Zij was 23 jaar.
Yang Mei werkte in een bank in Cangzhou, in de provincie Hebei. Diegenen die haar kennen, vertelden dat zij een vriendelijke en bescheiden jonge vrouw was. Als een toegewijde Falun Dafa beoefenaar, was zij eveneens een moedig persoon. Vorige zomer hield de politie haar aan omdat zij folders uitdeelde met daarin informatie over de daden van het Chinese regime betreffende de vervolging van Falun Gong beoefenaars.
De politie in de tweede gevangenis van Cangzhou, waar zij werd vastgehouden, verplichtte Yang Mei zwaar werk te doen en probeerden haar brieven te laten schrijven om Falun Dafa op te geven. Toen zij weigerde, bonden zij haar polsen aan haar enkels vast aan een ijzeren bed gedurende verschillende dagen achtereen zonder haar los te maken. Op 10 oktober ging ze in hongerstaking om tegen deze marteling te protesteren. Bronnen vermelden dat zij gewelddadig werd gedwongen te eten via een dikke buis, in de namiddag van 19 oktober. De volgende ochtend om 6:00 stierf zij.
Op 20 oktober zouden haar ouders haar komen bezoeken, niet in het besef dat hun dochter al dood was. Desondanks onthulden de bewakers niets over haar situatie en stuurden hen naar huis. Zodra zei thuis kwamen, telefoneerde men hen vanuit de gevangenis met de vraag om terug te komen. Eénmaal in de gevangenis, bleven de bewakers om de zaak heendraaien en na 2 p.m., vertelden zij dat hun dochter dood was.
Yang Mei's ouders waren totaal van streek, maar het is onwaarschijnlijk dat zij enige hulp zullen krijgen voor hun verdriet. Instructies van "hogerhand" zeggen dat indien Yang Mei's familie om een autopsie verzoeken, dan moet het lichaam gecremeerd worden, afgaande op bronnen bekend met haar zaak.
Zhang Guiqin, 37
...Eind juli 2000 werd Mevr. Zhang opnieuw gearresteerd, deze keer omdat zij informatie over de vervolging van Falun Gong uitdeelde. Wederom werd zij naar de gevangenis van Feidong gestuurd en vastgebonden aan zware kettingen. Zij, tesamen met andere beoefenaars begonnen een hongerstaking tegen deze martelingen. Als reactie straften de bewakers hen door hen gewelddadig voedsel toe te dienen. Na een verlengde hongerstaking en gewelddadige voedseltoediening, werd Mrs. Zhang erg zwak en kreeg hoge koorts. De gevangenisambtenaren zonden haar naar een ziekenhuis voor een onderzoek. De diagnose van de dokter was dat haar longen doorboord waren door de klungelige gewelddadige voedseltoediening. Bang dat zij in de gevangenis zou sterven, zonden zij haar naar huis op 24 augustus 2000. Mrs. Zhang werd zo zwak en mager dat zij niet uit haar bed kon komen. Het was ook heel moeilijk om te praten. desondanks vaardigde de openbare aanklager een aanklacht tegen haar omdat zij Falun Gong beoefent. Een klerk moest deze aanklacht overhandigen. Maar nadat hij Mrs. Zhang zag, ging hij hoofdschuddend weg.
Op 17 januari 2001, om 1:03 p.m., stierf Mrs. Zhang na 5 maanden te hebben afgezien. Zij liet twee dochters na, van 9 jaar en 12 jaar oud.
Zhang Zhenzhong, 22
Meneer Zhang was een student Bedrijfskunde van de universiteit van Shangdong, in de stad Jinan, in de provincie Shandong.
Op 1 januari 2001 werd meneer Zhang in Beijing gearresteerd omdat hij op een rustige manier appelleerde voor Falun Gong. Op het politiekantoor electrocuteerde de politie hem met 8 elektrische stokken tegelijk en verbrandden hem met sigaretten gedurende 12 uren. In een tijdsspanne van 4 dagen werd Zhang naar vier verschillende politiekantoren verhuist. Op elke plaats werd hij gemarteld en verdroeg hij verregaande letsels op het hele lichaam.
Op 17 mei 2001 arresteerde de politie hem opnieuw. De politieagenten sloegen hem herhaaldelijk en gebruikten elektrische stokken op gevoelige plaatsen van het lichaam. Meer dan een uur later was hij zo erg geslagen dat hij bloed overgaf en zijn neus volbloedde. De politie bond hem vast met touwen en bracht hem naar een cel. Hij startte een hongerstaking om te protesteren tegen deze onmenselijke behandeling. De zesde dag beveelden politieagenten medegevangen om hem gewelddadig voedsel toe te dienen. Zij bonden hem vast aan een stoel en probeerden verschillende malen een voedseltube door zijn neus te krijgen. Tijdens de vijfde poging verloor meneer Zhang het bewustzijn en stierf aan deze behandeling.
