In 2004, een jaar nadat Anastasia Lin en haar moeder van China naar Vancouver in Canada emigreerden om daar een nieuw leven te beginnen, gaf haar moeder haar een klein boekje. Lin, de huidige miss world Canada, kijkt terug naar dat moment om uit te leggen waarom zij er nu voor kiest het op te nemen tegen de Chinese overheid, die haar het zwijgen wil opleggen.
Het boekje bevatte informatie, die de Chinese Communistische Partij verborgen houdt met behulp van de staatsgecensureerde media en internetblokkades. Het kleine lichtgroene boekje informeert in detail over de vervolging van Falun Gong door de CCP. In 1999, verklaarde de voormalige leider van de CCP, Jiang Zemin, dat de waarden van Falun Gong: waarachtigheid, mededogen, verdraagzaamheid, in strijd waren met de Communistische Partij. Hij gaf het bevel om Falun Gong, dat destijds beoefend werd door ongeveer 100 miljoen Chinezen, te elimineren. Om dit te bewerkstelligen, gebruikte hij de Chinese propagandamachine om leugens te produceren over Falun Gong.
“Als je niet onder een communistisch regime hebt geleeft, is het zeer moeilijk te begrijpen hoe het werkelijk is,” - Anastasia Lin.
Lin was bekend met de propaganda. Destijds in China, hielp ook zij zelfs met de verspreiding ervan door te helpen een videosessie te organiseren waar een propagandavideo getoond werd in haar universiteit. De informatie die haar moeder gaf op die dag, liet haar de zien dat Falun Gong, een vreedzame praktijk, in slecht daglicht werd gesteld door de CCP. En dat het Chinese overheidssysteem van marteling, gevangenneming en moorden met winstoogmerk, Falun Gong heeft veroordeeld tot de meest vervolgde groep in het huidige China.
Twee zaken werden haar duidelijk na het lezen. Aan de ene kant zag zij in Falun Gong “het deel van traditionele Chinese cultuur, waar zij naar verlangde.”
Aan de andere kant zei Lin dat zij het ware gezicht van de CCP zag – een die probeert te profiteren van zijn eigen volk en van de rest van de wereld – van een wrede overheid, die mensen vervolgt voor hun geloof in een hogere macht, die mensen onderdrukt die voor een democratie stemmen, en die een geweldadig systeem van door de staat gerunde media en censuur gebruikt om hun burgers in onwetendheid te laten.
“Dit missende deel van het verhaal. En alle andere delen kwamen plotseling samen,” zei ze. “Het was de bevestiging waarom ik anders was dan al mijn klasgenoten in een Canadese school."
Lin zei dat ze de tijd nam om de ongecensureerde geschiedenis van de Chinese overheid te leren. En het was geen gemakkelijk proces. Ze zei, “toen ik de video van het Tiananmen Square bloedbad zag, heb ik heel erg gehuild.”
Een standpunt innemen
Op 16 mei 2015 tijdens de missverkiezingen werd Lin gekroond tot Miss World Canada waarbij zij haar motto uitsprak: “een stem te zijn voor diegenen die niet gehoord kunnen worden.”
Zij heeft zich ten kostte van haar eigen comfort aan haar motto gehouden. Haar verdediging van mensenrechten, met name in China, trok de aandacht van de Chinese overheid.
Nadat zij Miss World Canada werd, belde haar vader haar op 20 mei vanuit China. Hij vertelde haar dat hij bezoek had gekregen van Chinese beveiligingsbeambten. Hij vroeg haar te stoppen over mensenrechten te spreken, uit angst voor represailles van de Chinese overheid.
Lin weigerde zich terug te trekken en deed in plaats daarvan het tegenovergestelde. Zij sprak in het openbaar over de druk die de CCP op haar vader uitoefende en zij getuigde dit voor de Amerikaanse Congressional Executive Commissie over China op 23 juli 2015, tijdens een hoorzitting over de schendingen van de mensenrechten in China.
Ze heeft hier echter een prijs voor moeten betalen. Ze zou naar Hainan in China reizen, om te concurreren in de grote Finale van de Miss World 2015 verkiezing. In tegenstelling tot de andere deelnemers in de missverkiezing werd Lin een visum ontzegd door het Chinese regime en werd het haar onmogelijk gemaakt deel te nemen.
"Ik mis mijn vaderland, het land, de cultuur, hoe de taal klinkt, hoe het voedsel ruikt op straat," zei ze. Desondanks weigert ze om zichzelf te censureren. Voor Lin is haar standpunt een principekwestie. Ze begrijpt dat toegeven aan de druk van het Chinese regime, voortzetting van de onderdrukking in stand houdt. "Als het tegen mij wordt gebruikt, zal het ook tegen andere mensen worden gebruikt. Hoe meer ruimte dit soort tactieken krijgen onder de mensen, hoe meer deze zullen worden toegepast."
"Door het effect van de gebruikte tactiek niet toe te staan en in plaats daarvan deze dingen uit te spreken, zal in de toekomst voorkomen worden dat deze tactieken toegepast worden. Voordat zij zich hiertoe wenden, zullen zij zich twee keer moeten bedenken of deze persoon zich er tegen zal keren en ervoor uit zal komen."
In de moderne wereld, waar de druk van de CCP zich openlijk uit in gecensureerde Western films, nieuwsberichten en politieke discussies — is zij van mening dat door het openbaar innemen van een standpunt, zij hierdoor verantwoordelijkheid neemt, niet alleen voor zichzelf en haar overtuiging, maar ook voor de Chinese mensen.
Traditionele Chinese waarden
Lin heeft een grote liefde voor de tradities van China. Haar favoriete verhaal is de Chinese klassieke roman, "Droom van de rode kamer," dit is een verhaal gebaseerd op het idee dat niets eeuwig duurt.
Het verhaal is een tragedie, maar is er ook een van een zoektocht naar een hoger levensdoel. Lin zei dat het een grote invloed op haar had toen ze een tiener was — met name het idee dat een persoon zich moet concentreren op wat echt belangrijk is in het leven, in plaats van het nastreven van vluchtige genoegens: "Je moet je richten op het ware geluk, niet op wat je denkt dat je bent en wat je nodig hebt om te bezitten."
Lin gelooft in het idee dat beginselen die standhouden is wat echt waardevol is in het leven. Het idee dat wat er aan het einde van je leven overblijft het erfgoed is van ons handelen, goed is of slecht, en de impact die het op anderen heeft gehad.
Lin's moeder was professor economie aan de Universiteit van Hunan, maar ze onderwees Lin in oude Confucianistische principes van moraliteit en traditionele Chinese waarden. Ze woonden in de buurt van de 1.000-jaar-oude Yuelu Academie, waar Lin's moeder haar kalligrafie leerde.
De principes van het Confucianisme, welke leerden hoe een goed leven te leiden ten gunste van de samenleving, speelden eens een belangrijke rol in het Chinese onderwijs. Ze waren de kern voor de sterke focus op familie en gezin.
Het Chinese regime heeft sommige van deze fundamentele principes van de Chinese cultuur manipulatief verdraaid en ingezet als middelen van onderdrukking. In het bijzonder gebruikt het regime de liefde voor familie als een wapen om mensen tot zwijgen te dwingen.
"De CCP neemt het beste van de mens, de liefde en compassie die wij voor elkaar voelen, en gebruikt dat als wapen tegen anderen. Dat is wat ze met mij deden. Ze gebruikten mijn liefde voor familie als een wapen." - Anastasia Lin
Lin ervaarde dit direct, omdat de CCP de onderdrukking van haar vader gebruikt als een manier om haar te vervolgen.
Bewogen door compassie
Als actrice heeft Lin soms de rol gespeeld van mensen die werden vervolgd in China: "Ik denk dat acteurs die dit soort ervaringen hebben, wel moeten sympathiseren met de karakters," zegt ze.
Om zich in te leven in de rol, gaat ze vaak in gesprek met de mensen die ze portretteert en laat hen vertellen over hun ervaringen. Doordat het vaak overlevenden zijn van marteling, kan dit een pijnlijk proces zijn voor beiden.
In een nieuwe Canadese film, "The Bleeding Edge," portretteert Lin een beoefenaar van Falun Gong die wordt geconfronteerd met de vervolging in China. De film bevat veel pijnlijke scènes, hij vertoont martelingmethoden die worden gebruikt door de Chinese politie — zoals verkrachting, bamboe schachten onder de nagels duwen, en wrede mishandeling.
In één scène speelt Lin het verlaten van de gevangenis. Ze loopt naar beneden, door een hal met cellen aan beide zijden, vol met politieke gevangenen die naar haar reiken, en haar vertellen dat ze vrij is: “Tegen de tijd dat ik de uitgang bereik ben ik volledig in tranen."
Ze merkt op dat ondanks dat het werk niet gemakkelijk is, het zin heeft. "Aan het eind van de dag wanneer ik naar huis ga, is het de meest bevredigende ervaring ooit."
Of het nu haar werk is als een actrice, of haar standpunt voor de rechten van de mens in een missverkiezing, "Er zijn zoveel mensen die niet over een stem beschikken, en ik wil graag licht geven aan degenen die nog steeds in het donker zitten."
