In de nacht van 24 op 25 mei werd Peter Valk, een Nederlandse Falun Gong beoefenaar ontvoerd door Chinese agenten tijdens zijn reis door China. Hierna volgt het verhaal van Peter, hoe hij Falun Gong leerde kennen, zijn interesse voor de Chinese cultuur en de details omtrent zijn ontvoering.
Ik ben Peter Valk, een 28 jaar oude Nederlands staatsburger. Begin mei 2005 ging ik naar Hong Kong. Ik kreeg een visa voor het vasteland van China en plande om een half jaar in China te blijven.
Laat me eerst vertellen waarom ik deze reis maakte. In 2003 begon ik Falun Gong te beoefenen. Door Falun Gong kreeg ik meer en meer waardering voor de Chinese cultuur. Een jaar geleden, begon zelf Chinees te leren spreken en lezen. Nu kan ik Falun Gong boeken in het Chinees lezen. Ik hoopte dat gedurende mijn reizen, ik mijn gesproken Chinees kon verbeteren. Daarnaast ben ik eerder verscheidene malen naar China geweest. Gedurende die tijd ontmoette ik diverse mensen die ik wilde bezoeken. Ik hoopte dat ik ze tijdens mijn reis kon zien..
Na twee weken gereisd te hebben in zuid-China, kwam ik aan in Dali, in de provincie Yunnan. Ik verbleef daar in een hotel voor een paar dagen. In de ochtend van 24 mei, vroeg iemand me of ik ooit van Falun Gong gehoord had. Deze persoon vertelde me dat het vandaag de dag moeilijk was om een boek te krijgen en hij vroeg of ik er iets meer vanaf wist. Ik wist onmiddellijk dat deze persoon voor de Chinese regering werkte en dat ze me in de gaten hielden. Op die dag, dacht ik erover onmiddellijk te vertrekken. Ik bedacht me dat ik gewoon de bus kon nemen, maar ik besloot om te blijven.
Die nacht werd op m’n deur geklopt en me verteld dat er een telefoontje voor me was. Onmiddellijk had ik door dat dit niet goed was maar ik voelde dat ik geen andere keuze had dan de deur te openen. Buiten stonden ongeveer 15 politieagenten. Een politieman vroeg me in Engels of ik mee wilde gaan voor een onderzoek. We verlieten het hotel. In de auto blinddoekten ze me. Ik weigerde dit omdat ik me geïntimideerd voelde. Ze dwongen me te zitten met het hoofd tussen mijn benen en bedekten me met een donker laken..
We arriveerden bij wat een politiebureau kon zijn of een tak van het “6-10 bureau”, een agentschap dat zich specifiek bezighoudt met de vervolging van Falun Gong met absolute macht over ieder bewindsniveau van de Communistische Partij en alle andere politieke en gerechtelijke systemen..
Ze haalden alle Falun Gong materialen uit mijn tas. Ze namen het in beslag en gaven me een lijst met mijn vingerafdruk erop. Toen dwongen ze me te zitten in het midden van de kamer. Er waren 10 mensen in de kamer. Sommigen stelden vragen, sommigen liepen rond met camera’s en anderen maakten aantekeningen.
Ze stelden me veel vragen. Ik had er geen probleem mee over mijn goede ervaringen van het beoefenen van Falun Gong te vertellen. Ik vertelde hen er alles over. Maar toen ze me specifieke dingen vroegen zoals namen van mensen, bepaalde gebeurtenissen of dingen waarvan ik voelde dat ze andere mensen zouden kunnen schaden, wilde ik ze daar niets over vertellen. Ze waren niet tevreden met mijn antwoorden en zeiden dat ik niet goed meewerkte.
Ze zeiden me dat ik de Chinese wet had geschonden en gestraft zou worden. Ik vertelde hen dat onder normale omstandigheden, ik de wet niet geschonden zou hebben en dat mijn intentie niet was om mensen te schaden. Ik vertelde hen dat de vervolging van Falun Gong tegen de Chinese wet is, omdat de Chinese wet haar burgers vrijheid van religie en vrijheid van geloof garandeert. Natuurlijk zeiden ze dat ze het op dit punt niet met me eens waren. Verder vroegen ze me wie me had gezonden om dit te doen. Toen ik ze vertelde dat het geheel mijn eigen idee was en niemand me ooit had verteld om dit te doen, waren ze teleurgesteld en geloofden ze me niet echt. Maar dat is de waarheid. Om zes uur ‘s ochtends stonden ze me toe om te gaan slapen. De volgende dag ondervroegen ze me verder. Maar ze realiseerden zich dat het eigenlijk nergens naartoe ging.
In deze twee en halve dag, stonden ze me slecht toe om één keer naar buiten te gaan voor 10 of 15 minuten. Ik mocht geen telefoongesprek houden, wat ik verscheidene malen had verzocht. Ik voelde dat ik de Nederlandse Ambassade en mijn familie zou moeten inlichten over de situatie. Ze stonden me niet toe dat te doen. Ze stonden me niet toe om de Falun Gong oefeningen te doen of de boeken te lezen. Het kwam erop neer dat ik daar de hele dag zat en soms kwamen ze om me te ondervragen. Ze deden me voelen dat ik vrijgelaten zou worden als ik een beetje meewerkte. Soms deden ze me voelen dat ik daar voor een lange tijd zou moeten blijven en dat er van alles kon gebeuren.
De tweede nacht vertelden ze me dat ze me de volgende morgen op een vliegtuig zouden zetten naar een Zuidoost Aziatisch land. Die morgen verlieten we met drie politiewagens het politiebureau en reden naar het Kunming Politiestation. Daar namen ze een foto van mij en vroegen ze me om mijn handtekening op een document te zetten waar ik toestemde om te betalen voor een vlucht-ticket. Ze namen mijn vingerafdruk en handafdruk.
Ze vertelden me dat omdat ik de Chinese wet had overtreden, ik voor 5 jaar uit China verbannen ben. Toen brachten ze me naar het Vliegveld van Kunming en zetten me op een vliegtuig naar Bangkok.
Op dit moment ben ik in Thailand. Ik ben blij dat ik m’n vrijheid heb teruggekregen. Echter, ik ben nog steeds erg bezorgd over de situatie in China. Ik ben er zeker van dat hoe ik behandeld ben niet hetzelfde is als hoe Chinese mensen behandeld worden. Een Chinees persoon in mijn situatie zou voor verscheidene jaren gevangen gezet worden en zelfs gefolterd. We weten allen uit de vele rapporten die boven tafel zijn gekomen dat dit een vreselijke situatie is die nu gaande is in China.
Ik hoop dat mijn ervaring de internationale gemeenschap zal helpen om meer bewust te worden van het kwaad dat geschiedt in China en hoe ver de Chinese regering gaat in hun vervolging van Falun Gong.
Dank u.
